به گفته مرکز تحقیقات اقتصادی و بازرگانی مستقر در بریتانیا، در شرایطی که اکثر اقتصادهای جهان در بحبوحه همه گیری ویروس کرونا به شدت آسیب دیده اند، پیش بینی می شود که چین تا سال ۱۴۰۷ به بزرگترین اقتصاد جهان تبدیل شود. این پنج سال زودتر از پیشبینی های قبلی است.

در این گزارش آمده است که سهم چین از اقتصاد جهانی، که در سال ۱۳۷۹ فقط ۳.۶ درصد بود، امسال به ۱۷.۸ درصد رسیده است. بنا بر این گزارش، چین تا سال ۱۴۰۲ به یک «اقتصاد با درآمد بالا» تبدیل خواهد شد.

در حالی که جهان با تأثیرات اقتصادی این همه گیری دست و پنجه نرم می کند، سهم چین از بازار جهانی به شکل فزاینده ای در حال گسترش بوده است. این افزایش در نتیجه صنعت فناوری چین و فروش تجهیزات حفاظتی شخصی آن کشور رقم خورده است.

به گفته مؤسسه اقتصاد بین المللی پیترسن مستقر در ایالات متحده، چین حتی پیش از آغاز همه گیری ویروس کرونا نیز بزرگترین صادرکننده تجهیزات حفاظتی شخصی بود. آن کشور تقریباً نیمی از ماسک های صورت، لباس، و عینک های محافظتی جهان را تأمین می کرد.

پال ونگ، بنیانگذار و مدیر عامل شرکت لینک مد، که یکی از توزیع کنندگان عمده جهانی تجهیزات حفاظتی شخصی مستقر در پکن است، اواخر مهر ماه به شبکه «خدمات پخش عمومی» ایالات متحده (پی بی اس) گفت که میزان فروش شرکت او نسبت به یک سال گذشته به ده برابر افزایش یافته است.

او گفت: «پس از یک کاهش مختصر در تابستان، یعنی زمانی که شیوع ویروس در بسیاری از نقاط فروکش کرد، سفارش ها دوباره با نیرویی شوم برگشته اند.»

چین از فروش تجهیزات حفاظتی شخصی سود می برد. این امر اقتصاد آن کشور را با سرعتی بی سابقه تقویت می کند. صادرات آن کشور در آبان ماه سریع ترین نرخ رشد در تقریباً سه سال گذشته را داشته و مازاد تجاری بی سابقه ای را برای آن کشور به همراه آورده است.

رویترز روز ۱۶ آذر به نقل از داده های گمرک چین گزارش داد که مجموع صادرات چین در آبان ماه نسبت به زمان مشابه سال گذشته ۲۱.۱ درصد افزایش داشته است. این، سریع ترین نرخ رشد صادرات چین از بهمن ماه ۱۳۹۶ تاکنون به شمار می رود. آنها همچنین بهتر از انتظارات تحلیلگران عمل کرده اند و افزایشی ۱۲ درصدی داشته اند. بنا بر این گزارش، این افزایش در مهر ماه ۱۱.۴ درصد بود.

نقض حقوق بشر برای کسب سود

چین قرار است تا سال ۱۴۰۷ دارای بزرگترین اقتصاد جهان شود. اما به چه قیمتی؟

چین، به منظور سود بردن از این همه گیری جهانی تلاش عظیمی را برای تولید تجهیزات حفاظتی شخصی آغاز کرد تا بتواند پاسخگوی کمبودها باشد. در نیمه نخست سال جاری میلادی و همزمان با افزایش شدید قیمت ها و تقاضا، بیش از ۷۳ هزار شرکت به عنوان تولیدکننده ماسک ثبت شدند. ثبت بیش از ۳۶ هزار مورد از این شرکت ها در فروردین ماه روی داد.

بنا بر یک گزارش ویدیویی که توسط نیویورک تایمز منتشر شده است، مسئولان چینی به عنوان بخشی از این تلاش اقلیت های مسلمان منطقه شین جیانگ را به کار کردن در کارخانه های تولید تجهیزات حفاظتی شخصی وادار کرده اند. در گزارش نیویورک تایمز به شواهد به دست آمده در صدها ویدیو، عکس، و مدرک دولتی استناد شده است.

این گزارش می افزاید که در تاریخ ۱۰ تیر، ۵۱ کارخانه تولید تجهیزات حفاظتی شخصی در شین جیانگ، که اکثریت ساکنان آن مسلمان هستند، فعال بوده است و دست کم ۱۷ کارخانه از مجموع این ۵۱ کارخانه از کارگران محلی استفاده کرده است. بنا بر این گزارش، قبل از آغاز همه گیری تنها چهار کارخانه تجهیزات حفاظتی شخصی در آن استان فعال بود.

نیویورک تایمز در یک ویدیو تصاویر ماهواره ای از محل زندگی مجزای اویغورها در یک کارخانه را نشان داده است. در این گزارش آمده است که کارگران اویغور باید در برنامه های هفتگی شست و شوی مغزی شرکت کنند و همچنین دوره های زبان ماندارین را در این تأسیسات بگذرانند.

یک خبرنگار در این باره گفت که کارگران این کارخانه ها «به انتخاب خود کار نمی کنند.» به گفته او، پکن برای وادار کردن آنها به حضور در آنجا سهمیه های اجباری را برقرار کرده است، و این اقدام بنا بر قوانین بین المللی نوعی کار اجباری محسوب می شود.

پس از آن که در تیر ماه اذیت و آزار مسلمانان در کارخانه های تولید تجهیزات حفاظتی شخصی در چین آشکار شد، دولت بریتانیا، رژیم چین را به «نقض فاحش و آشکار حقوق بشر» متهم کرد. دلیل این اقدام دولت بریتانیا رفتار «بسیار نگران کننده» چین با اقلیت های قومی و مذهبی، از جمله قزاق تباران و قرقیزتباران، در شین جیانگ بود.

وزارت بازرگانی ایالات متحده روز ۳۰ تیر ماه اعلام کرد که ۱۱ شرکت چینی را به دلیل دست داشتن در نقض حقوق بشر علیه اقلیت اویغور در فهرست سیاه قرار داده و دسترسی این شرکت ها به کالاهای آمریکایی را قطع کرده است.

مسئولان چینی ادعا کرده اند که نیروی کار فعال در تولید تجهیزات حفاظتی شخصی در شین جیانگ بخشی از یک «برنامه انتقال کارگر» است که «به ساکنان محلی کمک می کند تا از طریق اشتغال، از فقر نجات پیدا کنند و زندگی شایسته ای داشته باشند.»

اما حقیقت این است که این برنامه بخشی از یک طرح پکن است؛ طرحی که بیش از یک میلیون مسلمان چینی، از جمله قزاق تباران و قرقیزتباران، را طی چند سال گذشته به اردوگاه های شست و شوی مغزی فرستاده است.

این «برنامه انتقال کارگر» مشابه یک توطئه دیگر پکن است.

تلاش برای پنهان کردن خاستگاه های ویروس

پکن از آغاز این شیوع تاکنون تلاش کرده است که در مورد ریشه های این ویروس تردیدهایی را ایجاد کند.

برای نمونه روزنامه دولتی «دیلی پیپل» اوایل آبان ماه در یک پست فیسبوکی گفت که «همه شواهد موجود نشان می دهد که ویروس کرونا در ووهان، واقع در مرکز چین، شروع نشده است.»

همچنین در آبان ماه پکن به سرعت از یک پژوهش که در یک مجله پزشکی ایتالیایی منتشر شده بود، بهره برداری کرد. آن پژوهش ادعا کرده بود که ویروس کرونا و بیماری کووید-۱۹ از شهریور ماه ۱۳۹۸ در ایتالیا جریان داشت. اما پکن جزئیات اصلی نتیجه گیری این پژوهش را حذف کرده و از اطلاعات علمی ناقص برای تقویت تردیدها در مورد خاستگاه های این همه گیری استفاده کرده است.

اما واقعیت این است که همه شواهد و مدارک، ووهان چین را به عنوان مرکز این بحران جهانی معرفی کرده است.

مسئولان چینی دی ماه ۱۳۹۸ با آن که می دانستند یک شیوع مرگبار در راه است، تقریباً به مدت یک هفته چیزی نگفتند. آنها اجازه دادند این ویروس در ووهان گسترش یابد و به سراسر جهان سرایت کند. همزمان، مسئولان چینی عامدانه بر شواهد و مدارک این شیوع سرپوش گذاشتند و یا آنها را از بین بردند.

از آغاز این بحران تاکنون، پکن فعالانه تلاش کرده است که انتقادهای مطرح شده در مورد نقش خود در همه گیری ویروس کرونا را رد کند. پکن این کار را با ترویج تئوری های توطئه انجام داده است. اکنون مشخص شده است که پکن، سیلی از اطلاعات نادرست درباره این ویروس را در اخبار و رسانه های اجتماعی منتشر کرده است.

حکومت چین در چهارچوب همین تلاش ها فعالانه مشغول انتشار روایت «اقدامات قهرمانانه» خود در زمینه مبارزه با همه گیری کووید-۱۹ بوده است. چین این کار را به رغم نقشی که در انتشار این همه گیری و سرپوش گذاشتن بر نقش خود در این بحران ایفا کرده، انجام داده است.

موزه ملی چین مرداد ماه نمایشگاهی را به عنوان «وحدت قدرت» افتتاح کرد. تابلوها، تندیس ها، و خوشنویسی های عرضه شده در این نمایشگاه، آن چه را که حکومت از آن به عنوان موفقیت خود در واکنش به بحران یاد می کند، به نمایش گذاشته بود.

رسانه های حکومتی چین نیز در تلاش بوده اند که به جهان نشان دهند آن کشور همه گیری ویروس کرونا را پشت سر گذاشته است. اما کشورهایی که در تعطیلی های سختگیرانه ناشی از بیماری کووید-۱۹ -- که از چین نشأت گرفت و منتشر شد -- همچنان رنج می برند، با ناراحتی و خشم نظاره گر این کارزار رسانه ای هستند.

چین همچنین تلاش کرده است که قدرت نرم خود را در جریان این همه گیری تقویت کند. آن حکومت وعده داده است که واکسن های خود را با کشورهای در حال توسعه به اشتراک بگذارد و به این ترتیب «دیپلماسی واکسن» را اجرا کند.