فعالان سوری گفتند روسیه و ایران با مصادره کردن قیام مسالمت‌آمیز مردم سوریه به منظور تقویت رژیم حاکم، آنها را از یک فرصت تاریخی برای رقم زدن تحولات مثبت اجتماعی و بهبود زندگی‌شان محروم کردند.

این فعالان در ماه جاری که جنگ وارد دهمین سال خود می‌شود، در گفتگو با دیارنا گفتند که این مداخله خارجی را تا حد زیادی مقصر طول کشیدن جنگی می‌دانند که باعث کشته شدن حداقل ۳۸۴۰۰۰ نفر از جمله بیش از ۱۱۶۰۰۰ غیرنظامی شده است.

۱۱ میلیون نفر دیگر نیز در داخل و خارج از کشور آواره شده‌اند.

محمد البیک، یک فعال سوری به دیارنا گفت مردم سوریه در طی تظاهرات‌های اولیه که نه سال پیش در سراسر کشور گسترش یافت، به دستیابی به اهداف انقلاب نزدیک شده بودند.

او گفت: اما پس از مداخله سپاه پاسداران ایران و حزب الله لبنان به نفع رژیم سوریه و تبدیل اعتراضات مسالمت‌آمیز به درگیری مسلحانه، ورق به‌سرعت برگشت.

او گفت این مسئله به نوبه خود راه را برای گروه‌های افراطی گشود که حضور خود را در سوریه تثبیت کردند و کشور را به صحنه یک درگیری همه‌جانبه تبدیل نمود و همچنین به رژیم کمک کرد تا در قدرت باقی بماند.

البیک گفت ایران در زیر نقاب کمک به رژیم سوریه سعی کرده به پیشبرد منافع خود در این کشور بپردازد و این کار را با تثبیت حضور و اعمال تغییر بافت جمعیتی در منطقه دمشق، القلمون و مناطق روستایی دیر الزور انجام داده است.

او گفت این تحرکات نشانه آن است که ایران قصد دارد حضور خود در سوریه را برای طولانی‌ترین زمان ممکن حفظ کند.

البیک افزود در عین حال، ایران تلاش کرده است کنترل منابع طبیعی سوریه و پروژه‌های بازسازی آن را در اختیار بگیرد تا آنچه را که طی سال‌های گذشته در سوریه هزینه نموده، بازپس بگیرد.

وی گفت این کشور با انجام این کار تلاش نموده جلوی فعالیت سایر کشورهایی که می‌خواهند در مرحله بازسازی مشارکت داشته باشند، به‌ویژه روسیه را بگیرد.

مداخله برای منافع شخصی

محمد العبدالله، روزنامه‌نگار سوری به دیارنا گفت هم روسیه و هم ایران در آغاز مداخله خود در سوریه ادعا کردند که هدفشان محافظت از مردم سوریه است.

او گفت اما با گذشت زمان مشخص شد که مداخله آنها صرفا در جهت خدمت به منافع خودشان و دستیابی به منافع سیاسی و اقتصادی از طریق حفظ قدرت رژیم حاکم بوده است.

او اظهار داشت این دو کشور در ۹ سال گذشته با تمام توان از رژیم سوریه دفاع کرده‌اند و پشتیبانی مستقیم مالی، نفت و پشتیبانی نظامی پایان‌ناپذیری را از طریق زمین، دریا و هوا در اختیار آن قرار داده‌اند.

العبدالله گفت آنها همچنین برای دستیابی به اهداف خود شبه‌نظامیان را در بسیاری از استان‌های سوریه تشکیل داده‌اند.

او اعلام کرد در حال حاضر درگیری نه چندان پنهانی بین روسیه و ایران وجود دارد، چراکه هریک از آنها قصد دارد طرف مقابل را از سوریه بیرون کند یا حداقل نفوذ و حضور دیگری را در این کشور محدود نماید.

او گفت:مطمئنا مردم سوریه بهای آن را می‌پردازند.

وی اظهار داشت هریک از این دو طرف به ظاهر متحد، در حال تشکیل و تأمین بودجه شبه‌نظامیان خود هستند تا به پیشبرد برنامه‌های خود پرداخته و طرح‌های خود را عملی کنند و اشاره کرد که این مسئله می‌تواند به رویارویی‌های مسلحانه منجر شود - و البته این اتفاق نیز افتاده است.

او اشاره کرد که تنش‌ها و درگیری‌های پراکنده‌ای بین شبه‌نظامیان همسو با سپاه پاسداران و شبه‌نظامیان سوری تحت حمایت روسیه در چندین منطقه از دیر الزور رخ داده است.

العبدالله گفت رژیم سوریه، روسیه و ایران تحت پوشش نبرد با گروه‌های افراطی تعداد بی‌شماری از غیرنظامیان سوری را در طی حملات هوایی و بمباران‌ها کشته‌اند – به‌ویژه در استان ادلب - که آخرین سنگر مخالفان است.

شبه‌نظامیان خارجی در سوریه

مصعب عساف، یک فعال سوری به دیارنا گفت ایران، روسیه و شبه‌نظامیان وابسته به آنها به دلیل فقدان کامل حضور یا حضور نسبی ارتش و نهادهای رژیم، کنترل بسیاری از مناطق کشور را در اختیار دارند.

او گفت: حالا مشخص شده است که این دو کشور به بهانه‌های واهی در درگیری‌ها مداخله کردند تا بتوانند کنترل منابع طبیعی را که اساسا متعلق به مردم سوریه است، در دست بگیرند.

وی اعلام کرد میزان فقر در مناطقی که توسط شبه‌نظامیان وابسته به روسیه و ایران کنترل می‌شوند، به سطح بی‌سابقه‌ای افزایش یافته است و به توقف پروژه‌های توسعه و محدودیت‌های اعمال شده بر افرادی که بازگشته‌اند اشاره نمود.

او اظهار داشت که با وجود توافق‌های عدم درگیری، فقدان کامل حمایت دولت بود که به غیرنظامیان آواره شده در اثر درگیری‌ها انگیزه بخشید.

عساف گفت روح انقلاب سوریه که عبارت بود از امید به داشتن کشوری که شهروندان آن از حقوق کامل خود برخوردار بوده و زندگی شایسته‌ای داشته باشند، همچنان در قلب بسیاری از مردم سوریه زنده است.

او گفت تظاهرات ضد رژیم در بسیاری از مناطق مانند بخش‌های روستایی دمشق، و درعا از سر گرفته شده و به درگیری‌های مسلحانه انجامیده است حتی با اینکه رژیم همچنان به سرکوب اعتراضات و مخالفت‌های مردمی ادامه می‌دهد.