بیروت -- کارشناسان گفتند تا زمانی که حزبالله از زرادخانه بزرگ خود برای تهدید، ارعاب و ترور مخالفان سیاسیش استفاده میکند، فرآیند سیاسی لبنان پیشرفتی نخواهد کرد.
روز ۲۲ مهر که شبهنظامیان حزبالله و جنبش امل با تفنگها و آرپیجیهای خود به سمت محله مسیحینشین عینالرمانه در بیروت شلیک کردند، سلاحهای این حزب به نمایش گذاشته شد.
درگیری زمانی شروع شد که حزبالله و جنبش امل با راه انداختن تظاهرات، خواستار برکناری قاضی طارق بیطار شدند؛ این قاضی در صدر تحقیقات پیرامون انفجار بندر بیروت در سال ۱۳۹۹ قرار دارد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، چند روز پس از وقوع حادثه، حسن نصرالله، رهبر حزبالله، اعلام کرد حزب متبوعش ۱۰۰ هزار نیروی «آموزشدیده» و «مسلح» در اختیار دارد؛ این اولین باری است که حزبالله تعداد نیروهای خود را اعلام میکند.
ایلی محفوض، رهبر جنبش تغییر، گفت حزبالله با اقدامات اخیر خود «ثابت کرده که یک گروه شبهنظامی است که در داخل کشور از سلاحهایش استفاده میکند.»
او با اشاره به اینکه حزبالله از حاکمیت و اهرمهای قدرت استفاده میکند، این حزب مورد حمایت ایران را به دست داشتن در «هر تروری که در لبنان انجام میشود» متهم کرد.
او گفت: «مادامی که این حزب به حاکمیت و سلاحهایش چسبیده است، در سلسله ترورها و آزار و اذیتهای مخالفانش مظنون اصلی خواهد بود.»
وی افزود «با حضور حزبالله، لبنان هیچ شانسی ندارد که روی پای خود بایستد» و خاطرنشان کرد لبنان «با حضور حزب مسلحی که اپوزیسیون را با سلاحهایش تهدید میکند نظام سیاسی سالمی نخواهد داشت.»
محفوض گفت سلاحهای حزبالله یکی از عوامل اصلی شکست و ضعف دولت بوده و وزرای وابسته به این حزب باعث تضعیف کشور و تخریب روابط آن با همسایگان عربی و حوزه خلیج فارس میشوند.
وی افزود: «ما خواستار جدایی از حزبالله هستیم چون نمیتوانیم با یک گروه شبهنظامی که ایرانی است و لبنانی نیست زندگی کنیم.»
ترورهای سیاسی
طونی بولس، نویسنده سیاسی، به المشارق گفت حزبالله از زمان تشکیل دست به ترور سیاسی چهرههای مخالف طرح خود زده است، که از جمله مهمترین این ترورها میتوان به قتل رفیق حریری، نخستوزیر اسبق لبنان، در ۲۶ بهمن ۱۳۸۳ اشاره کرد.
او گفت: «حزبالله سیاستمداران، فعالان و روزنامهنگارانی را که ممکن بود در نشر عقاید و ایدئولوژی آن تأثیر منفی بگذارند ترور کرد» و راهبرد «انقیاد سیاسی با توسل به زور» را در پیش گرفت.
بولس افزود: «راهبرد حزبالله موفقیتآمیز بوده و توانسته است بسیاری از سیاستمداران را تسلیم اراده خود کند. دیگر هیچ کسی که مخالف جدی سیاستهایش باشد در میان اهل سنت و دروزها پیدا نمیشود.»
او گفت از سوی دیگر، اینکه نصرالله گفته ۱۰۰ هزار نیروی آماده دارد برای تهدید و ارعاب «خیابان مسیحیان» بوده است.
بولس گفت اهداف حزبالله «با هر دولت، نهاد یا حاکمیتی تعارض دارد و حاکمیت را به صورت سازمانیافته تخریب و به آن نفوذ کرده و موجب شکست و ناتوانی آن شده است.»
او گفت این حزب با ایجاد سیستمهای موازی، شامل یک دستگاه امنیتی قوی، شبکه ارتباطی، مؤسسات مالی مانند قرضالحسن و نهادهای پزشکی و غیره، موفق به این کار شده است.
او گفت: «حزبالله یک حکومت و یک مرجع اجرایی دارد که از حاکمیت جداست و شبهدولت موازی آن را تشکیل میدهد. این حزب منتظر است تا دولت [لبنان] سقوط کند و به عنوان دولت مشروع ظاهر شود.»
وی افزود این حزب با رفتارش نشان داده که دولتی بالای سر دولت مشروع است و ماجراجوییهای آن در خارج از لبنان برای جنگ در کشورهایی نظیر سوریه و یمن گواه این مدعاست.
حزبالله سلاحهایش را تحویل نداد
حسین عزالدین، عضو جنبش اصلاحات شیعه، گفت: «حزبالله گروه مسلحی است که مجوز وزارت کشور را ندارد.»
او گفت: «حزبالله پس از خروج ارتش اسرائیل از لبنان، سلاحهایش را تحویل نداد و تقویت زرادخانه خود با خرید سلاح تولید موشکهای ساخت ایران و داخل و نگهداری آن در انبارهایی در سراسر لبنان زد.»
وی افزود: «حزبالله شرایط را به گونهای فراهم آورد که بتواند از سلاحهایش استفاده کند و قدرتنمایی کند و اینها از جنگ مرداد ۱۳۸۵ و ادعای این حزب مبنی بر توانایی مقابله با اسرائیل شروع شد.»
عزالدین گفت: «حزبالله [به واسطه سلاحهایش] مثل دولتی در دل دولتی دیگر در لبنان رفتار میکند.»
«این موضوع باعث شده است کشورها اعتماد خود را نسبت به توانایی ما مردم برای ایجاد تغییر از دست بدهند و بگذارند به مرحله سقوط کامل برسیم که موجودیتمان را تهدید میکند.»
عزالدین گفت منطق میگوید «که ما با حزبالله و طرح آن و سلاحهایش مقابله کنیم و اقتدار کشور میگوید که بین حاکمیت و تسلیم شدن در برابر طرح حزبالله و سلطه سلاحهای آن یکی را انتخاب کنیم.»