اخبار عراق
امنیت

آمادگی سامانه پاتریوت برای دفاع در برابر تهدید موشک های بالستیک ایران علیه منطقه

نوشته ديارنا

تنها یک سامانه پدافنی موشکی پاتریوت می تواند حدود یک سوم موشک های بالستیک کوتاه‌برد و میان‌برد ایران را ساقط کند [ریتئون]

تنها یک سامانه پدافنی موشکی پاتریوت می تواند حدود یک سوم موشک های بالستیک کوتاه‌برد و میان‌برد ایران را ساقط کند [ریتئون]

سامانه پاتریوت ارتش ایالات متحده یک سامانه پدافند هوایی دوربرد با قابلیت استفاده برای هر ارتفاع و هر گونه آب و هوا است که می تواند با موشک های تاکتیکی بالستیک، موشک های کروز، و هواپیماها مقابله می کند. این سامانه به گونه ای مستقر شده تا هرگونه تلاش ایران برای پرتاب موشک های بالستیک را در صورت بروز یک درگیری در منطقه با شکست رو به رو کند.

سامانه پاتریوت از زمان نخستین حضور میدانی خود تاکنون توسط پنج کشور در بیش از ۲۵۰ درگیری رزمی علیه هواپیماهای باسرنشین و بی‌سرنشین، موشک های کروز، و موشک های بالستیک تاکتیکی استفاده شده است.

سامانه پاتریوت از دی ماه ۱۳۹۳ تاکنون بیش از ۱۵۰ فروند موشک بالستیک را در عملیات های نظامی در سراسر جهان رهگیری کرده است.

هر یک از پرتابگرهای پاتریوت می توانند ۱۶ موشک شلیک کنند و با به کارگیری یک روش «دو شلیکی» که به منظور اطمینان یافتن از نابودی هدف استفاده می شود، هشت فروند موشک بالستیک را در مسیر آمدنشان هدف قرار دهند.

یک سامانه پاتریوت متشکل از شش پرتابگر می تواند ۴۸ فروند موشک بالستیک را منهدم کند. این تعداد تقریباً برابر با یک سوم قابلیت پرتاب موشک های کوتاه‌برد و میان‌برد ایران است.

همچنین توانایی های بارگذاری مجدد پاتریوت بسیار کمتر از زمانی است که ایران صرف بارگذاری مجدد یک پرتابگر موشک بالستیک می کند.

ارتش ایالات متحده حداقل زمان استاندارد بارگذاری مجدد برای آمادگی مؤثر در میدان نبرد را یک ساعت می داند. جابجایی و بارگذاری مجدد سامانه پاتریوت تحت فشار مستلزم سطح بسیار بالایی از آموزش های فنی است.

گروهبان ادوارد هان، فرمانده خدمه بارگذاری مجدد، در جریان یک تمرین آموزش ایمنی و آمادگی در سال ۱۳۹۵ گفت: «ما معمولاً بارگذاری مجدد یک سامانه جنگ افزاری را در مدت کمتر از ۴۵ دقیقه انجام می دهیم، اما افراد من مرتباً این زمان را به کمتر از حدود ۳۰ دقیقه کاهش داده اند.»

سابقه خطاهای فاجعه بار ایران

در جریان هر درگیری احتمالی باید تاریخچه اشتباهات ایران را نیز به محاسبات اضافه کرد.

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران پیشنیه ای طولانی در ناکامی ها، شرمساری ها، و فاجعه های موشکی -- از پرتاب ناموفق ماهواره گرفته تا سرنگون کردن مرگبار پرواز ۷۵۲ هواپیمایی بین المللی اوکراین -- دارد.

بی توجهی به رعایت ایمنی پروتکل موشکی، تجهیزات فرسوده، و فناوری قدیمی در این کارنامه ناکامی ها مؤثر بوده است.

سابقه ایران، به ویژه طی یک دهه گذشته، نشان دهنده بی توجهی و بی اهمیتی نسبت به پادمان ها و به کارگیری مناسب و آموزش در رابطه با فناوری موشکی بالستیک خود بوده است.

به گفته یک تحلیلگر بازنشسته نیروی دریایی ایران، بیشتر فناوری نظامی ایران از روسیه، چین، یا کره شمالی مهندسی معکوس شده و یا خریداری شده است.

این تحلیلگر، که نخواست نامش فاش شود، گفت: «هیچ یک از این کشورها برای حصول اطمینان از ایمنی، آموزش یا پشتیبانی کافی ارائه نمی دهد.»

تحریم های ایالات متحده سرعت تلاش ایران برای تبدیل شدن به یک قدرت هسته ای را به میزان قابل توجهی کاهش داده و در نتیجه برنامه موشکی آن کشور را با مشکل مواجه کرده است. با این حال، این رژیم همچنان به صرف میلیون ها دلار برای فناوری موشکی ادامه می دهد.

آسیب پذیر بودن قرارگاه های موشکی ایران

قرارگاه موشکی امام علی، واقع در ۳۵ کیلومتری غرب خرم آباد در استان لرستان، در غرب ایران که تحت کنترل سپاه پاسداران است، از جمله تأسیسات حیاتی ایران برای عملیات موشکی بالستیک رژیم به شمار می رود. چنانچه با توجه به تنش های فزاینده میان ایران و غرب، نیاز باشد، این قرارگاه در برابر جنگ افزارهای بسیار دقیق ایالات متحده آسیب پذیر است.

به نوشته سایت «ایران واچ»، ایران به منظور ایجاد بازدارندگی در برابر هرگونه حمله توسط یک نیروی هوایی، پدافندهای هوایی بسیار گسترده -- شامل توپ های ضدهوایی و موشک های ویژه مقابله با هواپیما -- را اطراف این قرارگاه مستقر کرده است.

چنین حمله ای، به ویژه اگر به وسیله بمب افکن های سرنشین‌دار انجام شود، با خطراتی همراه خواهد بود.

با این حال، چنانچه ارتش ایالات متحده دستوراتی را برای هدف قرار دادن قرارگاه های دوردست دریافت کند، از قابلیت هایی برخوردار است که می تواند خطرات بالقوه برای پرسنل ایالات متحده را کاهش دهد.

این قابلیت ها در قالب سامانه های موشکی تاکتیکی ارتش ایالات متحده با بُرد حداکثر ۳۵۰ کیلومتر عرضه شده اند و می توانند از یک سامانه راکتی چند پرتابی یا سامانه راکتی توپخانه ای با تحرک بالا پرتاب شوند.

بر اساس داده های وزارت دفاع ایالات متحده و داده های لاکهید مارتین، آنها کلاهک هایی به وزن ۲۲۷ کیلوگرم را حمل می کنند.

استفاده از آنها نیاز به اعزام خلبان ها و سایر خدمه را به یک قرارگاه موشکی که به شدت از آن دفاع می شود، منتفی می کند.

آیا این مقاله را می پسندید؟

0 نظر
شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها در ديارنا * به معنی فیلد ضروری است 1500 / 1500