مقامات عراقی خواستار اجرای اقدامات فوری برای فراهم شدن امکان بازگشت خانواده های عراقی آواره ساکن اردوگاه الحول، واقع در استان الحسکه در شرق سوریه، به خانه هایشان شده اند.

بنا بر اعلام وزارت آوارگی و مهاجرت، این اردوگاه که توسط نیروهای کُرد سوریه و تحت نظارت سازمان های بین المللی اداره می شود، بیش از ۶۰ هزار نفر از جمله ۳۱ هزار عراقی را در خود جای داده است.

دولت خودمختار شمال و شرق سوریه به منظور مقابله با شلوغی بیش از حد این اردوگاه، به تدریج سوری ها را از آن اردوگاه خارج کرده است.

بنا به گزارش ها، نیروهای دموکراتیک سوریه - بازوی نظامی دولت خودمختار - روز ۲۱ مهر حدود ۷۳ خانواده سوری را به شهرهای اصلی محل سکونتشان، یعنی شهرهای السوسه، الشعفه، و الباغوز در دیر الزور بازگرداندند.

آزادی آنها به دنبال میانجیگری و تضمین شخصی رهبران و بزرگان عشایر دیر الزور روی داد.

و نیروهای دموکراتیک سوریه روز ۲۴ مهر بیش از ۶۰۰ زندانی سوری را که به دلیل ارتباطشان با «دولت اسلامی» (داعش) در الحول در بازداشت به سر می بردند، آزاد کردند.

این ۶۳۱ فرد بازداشت شده در ارتباط با اتهامات تروریسم زندانی بودند. آنها نخستین گروه آزادشدگان در نتیجه یک توافق عفو عمومی محسوب می شدند. این توافق عفو، اخیراً و به دنبال درخواست های عشایر عرب شرق سوریه به دست آمد.

«شرایط بسیار دشوار در الحول»

علاوه بر شهروندان سوریه، خانواده های خارجی نیز در اردوگاه الحول زندگی می کنند. بیشتر این خانواده ها عراقی هایی هستند که از شر داعش فرار کرده اند.

همچنین خانواده های ستیزه جویان داعشیِ عراقی کشته شده نیز در این اردوگاه زندگی می کنند. نیروهای کُرد پس از آزاد شدن منطقه الباغوز، در شرق سوریه، آنها را از آن منطقه به الحول منتقل کردند.

حضور این خانواده ها باعث ایجاد تنش میان آنها و زنان داعشی که همچنان ادامه دهنده ایدئولوژی آن گروه افراطی هستند، شده است. این موضوع همچنین موجب شده است که این اردوگاه شلوغتر شود و تعداد پناهندگانی که می تواند بپذیرد، کاهش یابد.

با توجه به همه گیری ویروس کرونا (بیماری کووید-۱۹)، نگرانی از بروز یک فاجعه انسانی در این اردوگاه شلوغ، که فاقد زیرساخت های مناسب است، به وجود آمده است.

قصی عباس، یک نماینده مجلس عراق و معاون رئیس کمیته حقوق بشر، به دیارنا گفت که عراقی ها و سایر ساکنان الحول در شرایط بسیار دشواری زندگی می کنند و از خدمات اولیه بی بهره اند.

وی گفت که یک طرح دولت برای تخلیه ساکنان عراقی اردوگاه الحول و اسکان آنها در اردوگاهی در زمار، واقع در غرب نینوا، پیشتر با اعتراض روبرو شد که دلیل آن ترس از بروز بی ثباتی در نتیجه آوردن خانواده های داعشی به آن منطقه بود.

عباس از دولت عراق خواست که راهی را برای رسیدگی به این مسئله به شیوه انسانی، مانند ایجاد سرپناه های ویژه برای آن خانواده های آواره، پیدا کند. او گفت که باید به سرعت در این زمینه اقدام شود، به ویژه آن که بیشتر ساکنان عراقی الحول زن و کودک هستند.

به گفته عباس، نگرانی هایی از بابت رادیکالیزه شدن اعضای خانواده های داعشی، در صورتی که به آنها اجازه دسترسی به خدمات مراقبت و توان بخشی مناسب داده نشود، وجود دارد.

متوسل شدن پناهندگان به قاچاقچیان برای ترک اردوگاه

شماری از افراد آواره که مشتاق ترک این اردوگاه هستند، به قاچاقچیان پول می دهند تا آنها را از اردوگاه خارج کنند.

در یک ویدیو که شهریور ماه در رسانه های اجتماعی منتشر شد، جنگجویان کُرد سوری یک تانکر آب را متوقف کردند. چند زن و کودک عراقی که به نظر می رسید در آستانه خفه شدن قرار داشتند، درون آن تانکر آب بودند.

مازن ابوریشه، مشاور شهردار انبار در امور مهاجرت، به دیارنا گفت که هم اکنون شمار زیادی از خانواده های عراقی، که اصالتاً اهل استان های انبار، نینوا، صلاح الدین، و کرکوک هستند، در اردوگاه الحول زندگی می کنند.

وی گفت که بسیاری از آنها به دلیل شرایط دشواری که در آن اردوگاه متحمل می شوند، مایلند به عراق بازگردند و در این راه جان خود را به خطر می اندازند.

ابوریشه گفت که مانع اصلی بر سر راه بازگشت آنها، ترس از این موضوع است که این کار شتابزده و بدون صرف وقت لازم برای بررسی وضعیت امنیتی آن افراد انجام شود. وی ابراز امیدواری کرد که هر گونه تلاش دولت برای بهبود شرایط آوارگان به نتایج مثبتی بیانجامد.

علی جهانگیر، یک مقام وزارت آوارگی و مهاجرت عراق، به دیارنا گفت که این وزارتخانه هنوز هیچ درخواستی از سوی دولت برای آغاز مراحل بازگشت خانواده های عراقی ساکن الحول دریافت نکرده است.

او گفت که به رغم مشکلات اقتصادی که عراقی ها در آن اردوگاه متحمل می شوند، این وزارتخانه «به این دلیل که الحول در خاک بیگانه قرار دارد» نمی تواند به آنها دسترسی داشته باشد.