افزایش شدید خودکشی در میان ایزدی های جان به در برده از جنایات داعش باعث نگرانی عراقی ها در مورد کیفیت دریافت مراقبت ها و آموزش های لازم برای این گروه شده است.
کارشناسان در گفتگو با دیارنا پیشنهاد کردند که به اعضای جامعه ایزدی که از تصرف خشونت آمیز شهرهای خود در سال ۱۳۹۳ و اشغال متعاقب آن جان سالم به در برده اند، حمایت های اجتماعی و روانشناسی ارائه شود.
فاضل الغراوی، یکی از اعضای کمیسیون عالی حقوق بشر، در شهریور ماه گفت که در عرض یک ماه سه زن ایزدی آواره در اردوگاه های دهوک و کوه سنجار خودکشی کردند.
وی گفت، این سه مورد ثبت شده، افرادی بودند که در معرض خشونت و بردگی تحت تسلط داعش قرار گرفته بودند. علاوه بر این، مرگ بسیاری از اعضای خانواده آنها به دست داعش و اقامت طولانی مدت آنها در اردوگاه های آوارگان، رنج آنها را تشدید کرده بود.
افزایش موارد خودکشی
حسام عبدالله، یک مقام رسمی از سازمان اسناد ایزدی ها، به دیارنا گفت که خودکشی در بین ایزدی ها «یک شاخص خطرناک» است.
او گفت، افزایش شدید در موارد خودکشی های اخیر در میان ایزیدی ها نگران کننده است. او خاطرنشان کرد که فقط در دو ماه گذشته، هفت مورد خودکشی در میان زنان در سنین مختلف رخ داده است.
وی گفت، صرف نظر از سطح خدماتی که ارائه می شود، زندگی در اردوگاه ها فاصله زیادی با زندگی عادی دارد. ساکنان اردوگاه به دلیل بیکاری به حاشیه رانده شده و تحت فشار مالی قرار دارند که به آنها برای غلبه بر آسیب های ناشی از تجاوز یا قاچاق توسط داعش، به ویژه در میان دختران جوان، کمکی نمی کند.
عبدالله گفت که نیاز به تهیه یک برنامه جامع برای مقابله با این مشکل بسیار حیاتی است و دولت و دستگاه های مربوطه باید آن را پیگیری کنند.
او افزود، مهمترین نیازهای ایزی های آواره اشتغال، بهبود شرایط زندگی و افزایش خدمات عمومی است.
وی خواستار اختصاص کمک های مالی بیشتر دولت به ایزدی ها شد و خاطرنشان کرد که تنها تعداد کمی از آنها تاکنون از چنین کمک هایی بهره مند شده اند.
او گفت، از هزاران زن ایزدی که شکنجه شده و مورد تعدی قرار گرفته اند، تنها ۳۷۵ نفرشان کمک هزینه دو میلیون دینار عراقی (۱۶۸۰ دلار) را دریافت کرده اند.
وی افزود، قربانیان به مراقبت مداوم نیاز دارند که تنها به حمایت مالی محدود نبوده بلکه شامل مراقبت های بهداشت روان نیز می شود.
«نیاز مبرم برای رسیدگی به آسیب های روحی»
خیری بوزانی، مدیر کل امور ایزدی ها در دولت اقلیم کردی، به دیارنا از نیاز مبرم برای رسیدگی به آسیب های روانی در بین آوارگان ایزدی گفت.
وی گفت که حمایت از بازگشت خانواده های آواره به زادگاهشان یکی از عوامل اصلی در مهار این بحران است.
وی افزود، با این حال، بازگشت این افراد باید منوط به داشتن یک محیط امن برای بازگشت و حمایت مالی از آنها باشد تا زمانی که کار پیدا کنند.
بیش از ۲۰ هزار خانواده ایزدی طی سه سال گذشته به سنجار بازگشته اند اما بسیاری از آنها هنوز آواره هستند. طبق آمار رسمی، حدود ۳۰۰ هزار ایزدی هنوز در اردوگاه ها هستند و بیشتر این اردوگاه ها در اقلیم کردی عراق هستند.
بوزانی، علاوه بر کمک هزینه، خواستار تخصیص حقوق ماهانه برای همه زنان ایزدی نجات یافته و آسیب دیده توسط عناصر داعش شد.
وی گفت که این زنان همچنین برای غلبه بر آثار آسیب های روحی و جسمی که بر آنها وارد آمده به برنامه های توانبخشی نیاز دارند. او افزود که این برنامه ها مانع افتادن آنها در چرخه ناامیدی می شود.
لیلا البرزنجی، مدیر جود، یک سازمان بشردوستانه مستقر در موصل برای توسعه و بازسازی، گفت که او با زنان آسیب دیده و بازماندگان تروریسم که از نظر روانی دچار آسیب شده اند، کار کرده است.
او به دیارنا گفت: «ما متعهد بودیم که از آنها حمایت کرده و به آنها امیدواری بدهیم. اولین قدم ارائه آموزش های خیاطی و صنایع دستی بود تا بتوانند کار پیدا کنند.»
وی گفت که کار کردن این زنان را مصمم کرد و به آنها احساس اطمینان داد تا زندگی خود را باز یابند و برای خود آینده ای روشن رقم بزنند.
البرزنجی تاکید کرد که ارائه آموزش های حرفه ای و فرصت های شغلی باید یکی از مؤلفه های اصلی هر برنامه دولتی باشد که هدف آن کمک به گروه های به حاشیه رانده شده، از جمله ایزدی ها، باشد.