یک فعال استان ادلب گفت که برخی از زمین ‌داران در ادلب و حماء به تحریرالشام پول داده ‌اند تا آوارگان را با زور از اردوگاه های این مناطق خارج کنند.

مصعب عساف، فعال به دیارنا گفت، مقامات تحریرالشام رشوه‌ های زیادی از زمین ‌داران دریافت کرده‌ اند تا آوارگان را از برخی املاک اخراج کنند.

وی گفت، هیچ امکانات جایگزینی برای این خانواده‌ ها در نظر گرفته نشده است.

عساف گفت، ماموران تحریرالشام به اردوگاه‌ های متعددی رفته ‌اند تا آوارگان را باخبر کنند که باید در سریع ‌ترین زمان ممکن آنجا را ترک کنند. وی اشاره کرد که تاکنون حداقل دو اردوگاه با زور تخلیه شده است.

به گفته عساف، تحریرالشام با آوارگان درگیر شده و تیرهوایی شلیک کرده است.

تخلیه «ناعادلانه و غیرمنطقی»

عساف گفت که خانواده‌ های آواره مجبور شده اند اردوگاه‌ ها را ترک کنند. آن‌ ها از گلوله ‌باران و حملات هوایی به این اردوگاه‌ ها پناه آورده بودند و هیچ جایگزینی برای آن ‌ها در نظر گرفته نشده است.

وی گفت، آن‌ ها در شش سال گذشته در این اردوگاه‌ ها تحت شرایط بسیار سختی زندگی می‌ کردند، اما حداقل جایی برای ماندن داشتند. وی اشاره کرد، خروج از اردوگاه برای آن‌ ها به معنی بی ‌خانمانی است.

یک اردوگاه، در نزدیکی شهر عقربات در شمال ادلب، مسکن مردمی از مناطق روستایی شمالی حماء و مناطق روستایی جنوبی ادلب بوده است.

عساف گفت، به مردم آواره این اردوگاه گفته شده است که در مکان اردوگاه قرار است مدرسه و مسجد ساخته شود و آن‌ ها باید بروند.

به گفته عساف، به ساکنان یک اردوگاه دیگر در شمال ادلب و همچنین اردوگاه البردقلی در نزدیکی شهر سرمدا نیز گفته شده است، به ‌دلیل توسعه معدن سنگ در آن نزدیکی، آن‌ جا را ترک کنند.

معدن سنگ متعلق به یک مقام تحریرالشام است.

هانی النعمان از ساکنان سابق معره النعمان به دیارنا گفت که اخیراً خانواده ‌اش را به شهری در نزدیکی مرز ترکیه منتقل کرده است.

به گفته النعمان، تحریرالشام «با رفتار خود با غیرنظامیان هر روز رنگ واقعی خود را بیشتر نشان می ‌دهد.»

وی گفت، اخراج جمعیت آواره از اردوگاه‌ ها غیرمنطقی و ناعادلانه است.

او گفت، تحریرالشام از فروش سوخت و مالیات‌ های گزاف کسب درآمد می‌ کند، بنا بر این به‌ راحتی می ‌تواند آوارگان داخلی را در اردوگاه‌ های جایگزین جای دهد.

النعمان گفت که در عوض «مقامات تحریرالشام به هزینه هزاران خانواده به دنبال منافع شخصی هستند.»

بدون هیچ پناه جایگزین

زمستان به زودی با سرما، باران و یخبندان با شرایط سخت برای خانواده ‌های آواره از راه می ‌رسد.

النعمان گفت که بسیاری از خانواده ‌ها، به ‌دنبال سر پناه یا مسکن موقتی در مقابل این شرایط مجبور هستند یک چادر را با خانواده دیگری شریک شوند.

این موضوع با توجه به شیوع ویروس کرونا (کوورید-۱۹) که پیشاپیش زنگ خطری در استان به صدا درآورده است، خطر بزرگی است.

ده ها آواره به اقدامات تحریرالشام اعتراض کرده ‌اند، اما این ائتلاف افراطی به سرعت اعتراضات را سرکوب کرده است.

خالد الخطیب، داوطلب کلاه سفیدها، به دیارنا گفت، شمال غربی سوریه، از جمله ادلب و بخش‌ هایی از حلب و حماء محل استقرار ۱۲۹۳ اردوگاه رسمی است.

او گفت که این اردوگاه ‌ها مجموعاً بیش از یک میلیون آواره را در خود جای داده است و حدود ۴۰۰ اردوگاه رسمی دیگر محل اسکان حدود ۲۰۰ هزار آواره است.

وی گفت، اردوگاه‌ های رسمی پیشاپیش پرجمعیت، نمی‌ توانند آوارگان جدیدی را در خود جای دهند. بنا بر این سخت است برای آوارگان جدید سرپناه جدیدی یافت.

او گفت که سازمان‌ های کمک رسان فعال در شمال غربی سوریه، به‌ سختی می ‌توانند احتیاجات اولیه آوارگان را تضمین کنند و نمی ‌توانند اردوگاه‌ ها را توسعه دهند یا اردوگاه‌ های جدیدی بسازند.

وی افزود، با توجه به کمبود شغل، اردوگاه‌ های موقت معمولاً پر از افراد بیکار، گروه ‌های بسیار فقیر یا خانواده‌ هایی است که بستگان آنان هیچ انتخاب دیگری به‌ عنوان سرپناه ندارند.