فعالان عراقی از مقامهای امنیتی خواسته اند برای آزاد کردن تبعه آلمانیای که روز دوشنبه (۲۰ ژوئیه) در خیابان ابونواس بغداد ربوده شد تمام تلاش خود را به کار بگیرند.
یک منبع امنیتی و یکی از دوستان هلا مویس، گرداننده برنامههای هنری در مجموعه هنری ترکیب در عراق، به خبرگزاری فرانسه گفتند مویس تازه محل کارش را ترک کرده بود و داشت سوار دوچرخهاش میشد که مشاهده شد دو خودرو که یکی از آنها وانت سفیدرنگی بود او را ربودند.
نیروهای امنیتی بلافاصله با تشکیل تیمی شامل نیروهای سرویس اطلاعاتی و پرسنل پلیس جنایی برای بررسی پرونده، عملیات جستجوی مویس را آغاز کردند.
سرلشکر سعد معن، سخنگوی وزارت کشور عراق، گفت: «تلاشهایی برای کشف موقعیت شهروند آلمانی و آزاد کردن او در دست انجام است».
![هلا مویس که گرداننده برنامههای هنری در مجموعه هنری ترکیب در عراق بود، روز ۲۰ ژوئیه پس از ترک محل کارش ربوده شد. [عکس منتشر در رسانههای اجتماعی]](/cnmi_di/images/2020/07/22/25118-Iraq-German-activist-600_384.jpg)
هلا مویس که گرداننده برنامههای هنری در مجموعه هنری ترکیب در عراق بود، روز ۲۰ ژوئیه پس از ترک محل کارش ربوده شد. [عکس منتشر در رسانههای اجتماعی]
وی با اشاره به اینکه عثمان الغانمی، وزیر کشور عراق، دستور تسریع عملیاتهای جستجو را به نیروهای امنیتی داده است، گفت: «این موضوع توجه زیادی را به خود جلب کرده است».
وزیر امور خارجه آلمان روز سه شنبه گفت یک تیم بحران به دنبال این حادثه تشکیل شده است.
غازی فیصل حسین، مشاور مرکز مطالعات راهبردی عراق، گفت: «مقامها باید پی به سرنوشت این فعال ببرند، مرتکبین را دستگیر کنند و آنها را به سزای عمل زشتشان برسانند».
او به دیارنا گفت در برابر چنین «اعمال بزدلانه ای» نباید مدارا شود و خواستار تحقیقات شفاف در این زمینه شد.
وی گفت: «ما با جرائم جدی ای رو به رو هستیم که امنیت ملی را به خطر میاندازند» او همچنین افزود که افراد مسئول چنین جرائمی حاکمیت قانون را زیر سؤال می برند.
فیصل حسین گفت به نظر میرسد هدف آنها گسترش هرج و مرج و سوق دادن عراق به سمت فروپاشی، خدشه دار کردن وجهه نهادهای دولتی و ضعیف جلوه دادن دولت در محافظت از شهروندان و ساکنان کشور و همچنین منافع خارجی باشد.
ربوده شدن خارجی ها
جلیل خلف، کارشناس امور نظامی، به دیارنا گفت بیشتر از هر چیز این احتمال وجود دارد که گروههای شبه نظامی همسو با ایران پشت قضیه ربوده شدن شهروند آلمانی باشند.
او گفت از زمان راه افتادن تظاهرات مردمی در سال گذشته، این گروههای شبه نظامی از سوی بسیاری مسئول آدم رباییها و ترورهای متعدد در عراق شناخته شدهاند.
حدود ۵۵۰ نفر در خشونتهای مرتبط با تظاهراتها جان خود را از دست دادهاند، از جمله دهها فعال که به ضرب گلوله افراد ناشناس و معمولا موتورسوار کشته شدهاند.
دهها نفر دیگر نیز ربوده شدند، که بعضی از آنها بعداً نزدیک خانه هایشان آزاد شدند. محل بقیه این افراد همچنان نامشخص است.
سازمان عفو بین الملل این حوادث را محکوم و آن را این گونه توصیف کرده است: «سلسله ای مرگبار و رو به افزایش از آزار و اذیت، ارعاب، آدم ربایی و قتل عامدانه فعالان و معترضان».
امسال با افزایش نگران کننده آدم ربایی خارجی ها همراه بوده است.
در شب سال نو میلادی، دو روزنامه نگار آزاد فرانسوی ۳۶ ساعت گروگان گرفته شدند و سه تن از کارکنان سازمان های غیردولتی دو ماه در چنگال گروگان گیران بودند.
خلف گفت این «عوامل سیاه» با نشان دادن این تصور که عراق همچنان «محیطی ناامن و خطرناک» است، به دنبال ضربه زدن به آبروی عراق، منزوی کردن آن در جامعه بین المللی و خدشه دار کردن وجهه آن هستند.
«پیام تهدید»
خلف گفت: «این یک پیام تهدید برای سرمایه گذاران، تجار و کسانی است که در سازمان های بشردوستانه و مأموریتهای حمایتی بین المللی فعالیت دارند».
وی افزود «مادامی که این گروهها خود را بی نیاز از پاسخگویی بدانند و قادر به فرار از مجازات باشند»، خبری از ثبات و پیشرفت و شکوفایی نخواهد بود.
او گفت: «ما میخواهیم دولت از تمام توان خود برای جستجوی مویس بهره بگیرد و او را سالم به آغوش خانواده، دوستان و عزیزانش برگرداند و آدم ربایان را به سزای کارشان برساند».
وی افزود: «مویس دوست عراق است و میراث و فرهنگ این کشور را دوست دارد و شاهد این مدعا همان بس که او سالها در بغداد زندگی کرده و زمینه را برای آموزش هنری جوانان عراقی فراهم نموده است».
از زمان وقوع این آدم ربایی، رسانه های اجتماعی پر از مطالبی شده است که فعالان عراقی با هشتگ «هلا مویس را آزاد کنید» منتشر کرده و خواستار آزادی او شدهاند.
دلیل آن این است که به خاطر آنچه که در رادیو کربولی روی می دهد، هیچ امنیتی در بغداد وجود ندارد. این ویرانگری و آتش افروزی توسط شبه نظامیان در هر مؤسسه مطبوعاتی می تواند اتفاق بیافتد. بنا بر این، من پیشنهاد می کنم که شما به انبار نقل مکان کنید؛ چون آن استان هیچ شبه نظامی ندارد. افزون بر این، انبار همه جا دوربین هایی دارد که بر مرزهای آن نظارت می کنند که این موضوع از فلوجه آغاز می شود و تا مرزهای سوریه و اردن امتداد می یابد. ما می توانیم این کار را تا خلاص شدن از شر آن شبه نظامیان ادامه دهیم و بعد می توانیم به بغداد بازگردیم.
پاسخ دهید2 نظر
یک فاجعه!
پاسخ دهید2 نظر