بادیه‌نشینان و دامدارانی که در بیابان انبار، در نزدیکی مرز با سوریه، به صورت عشایری زندگی می‌کنند، به حومه برخی شهرهای عراق جابه‌جا شده‌اند. آنها شاکی هستند و می‌گویند که مورد اذیت و آزار شبه‌نظامیان مورد حمایت ایران قرار گرفتند.

بسیاری از عشایر در زمانی که «دولت اسلامی» (داعش) بخش‌های بزرگی از انبار را در اواسط سال ۲۰۱۴ تصرف کرده بود،‌ از مناطق‌شان آواره شده بودند. اما پس از آن که نیروهای عراقی و ائتلاف بین‌المللی در اواخر سال ۲۰۱۷ میلادی این گروه را از آنجا بیرون راند، این عشایر به مناطق بیابانی آن استان مراجعت کردند.

اکنون عشایر و مقامات محلی به دیارنا می‌گویند که آنها بار دیگر -- و این بار توسط شبه‌نظامیان مورد حمایت ایران، که تحت هدایت نیروهای بسیج مردمی (حشدالشعبی) فعالیت می‌کنند -- مجبور به بیرون رفتن از مناطق‌شان شده‌اند.

شبه‌نظامیان عراقی مورد حمایت ایران از جمله کتائب حزب‌الله، حرکت النجباء، و سرایا الخراسانی حضورشان در منطقه واقع در امتداد مرز سوریه را از زمان شکست داعش تاکنون ادامه داده و تثبیت کردند.

آنها خانه‌ها و اموال خصوصی مردم در مناطق مرزی را تصرف کرده، اقدام به سنگربندی، برقراری مواضع نظامی، و ایجاد انبارهای اسلحه کردند. این اقدامات موجب شده است که بسیاری از افرادی که توسط داعش آواره شده بودند، از بازگشت خودداری کنند.

القائم، که درست در نقطه مقابل شهر البوکمال سوریه قرار دارد، یکی از گذرگاه‌های اصلی عراق با سوریه است. این شهر مرزی به عنوان گذرگاه شبه‌نظامیان حامی رژیم سوریه عمل کرده و به قطبی برای فعالیت آنها تبدیل شده است.

کارشناسان به دیارنا گفته‌اند که حضور شبه‌نظامیان مورد حمایت ایران در این منطقه از جمله اهداف نهایی ایران در ایجاد یک مسیر زمینی فرامنطقه‌ای بوده است.

شکایت بادیه‌نشینان از بابت اذیت و آزارهای اعمال شده بر آنها

شمار زیادی از بادیه‌نشینان و دامداران که به تازگی وادار شدند از مناطق خود خارج شده و چادرها و دام‌‌هایشان را به مناطق نزدیک شهرهای القائم، هیت، و المحمدی مننتقل کنند، می‌گویند که مورد اذیت و آزار شبه‌نظامیان مسلح قرار گرفتند.

آنها مدعی هستند که این شبه‌نظامیان گله‌های گاو و شتر آنها را مصادره کرده و منبع‌های آب آنها را تخریب کرده‌آند تا از بازگشت آنها به مناطق‌شان جلوگیری کنند. آنها همچنین به برخی از این افراد آسیب بدنی رسانده‌اند.

به گزارش رسانه‌های محلی، شبه‌نظامیان این اقدامات -- شامل وادار کردن عشایر به جابه‌جایی و تقاضای پرداخت‌های نقدی یا به صورت دام -- را به این بهانه که آنها از تروریست‌ها حمایت می‌کردند، انجام داده‌اند.

یک مقام محلی که نخواست نامش فاش شود، به دیارنا گفت که به تازگی در حدود ۸۰ تن از بادیه‌نشینان و چوپانان به خاطر اذیت و آزار شبه‌نظامیان همپیمان با ایران به ناچار از بیابان انبار آواره شده‌اند.

وی گفت که اموال برخی از آنها غارت شده و آن افراد وادار به پرداخت باج شده‌اند، در حالی که برخی دیگر مورد آزار فیزیکی قرار گرفته و اموال‌شان تخریب شده است.

این مقام محلی گفت که این ساکنان آواره منطقه در مناطق حومه شهرهای انبار اردو زده‌اند و شکایت‌هایی را نسبت به اذیت و آزاری که متحمل شده‌اند، نزد پلیس عراق ثبت کرده‌اند.

او گفت که شهادت‌های آنها ظاهرا مؤید این موضوع است که شبه‌نظامیان مورد حمایت ایران قصد دارند «آن مناطق را از حضور غیرنظامیان پاکسازی کنند تا به این ترتیب، راه را برای مشارکت آنها در فعالیت‌های غیرقانونی مرتبط با ایران و رژیم سوریه هموار کنند.»

شبه‌نظامیان یک «نقش مخرب» را ایفا می‌کنند

سرهنگ محسن ستار العوادی، از مرکز فرماندهی عملیاتی الجزیره و البادیه، گفت که نیروهای عراقی شکایات متعددی از اذیت و آزار و اخاذی از بدوی‌ها و چوپانان در مناطق نزدیک القائم، الرطبه، و العناز دریافت کرده‌اند.

مرکز فرماندهی عملیاتی الجزیره و البادیه مسئولیت حفظ امنیت در منطقه بیابان انبار را که از نوار مرزی با سوریه امتداد می‌یابد، بر عهده دارد.

اوبه دیارنا گفت که نیروهای عراقی به مناطق نزدیک به محل حضور عشایر اعزام خواهند شد تا ضمن محافظت از آنها، از حملات آینده جلوگیری کنند.

در یکی از ویدئوهایی که فعالان محلی در اینترنت منتشر کرده‌اند، یکی از فرماندهان سرایا الخراسانی دیده می‌شود که بدون هیچ دلیلی مدارک شناسایی یکی از بادیه‌نشینان را در بیابان توقیف می‌کند.

احمد الحمدانی، کارشناس امنیتی عراق، می‌گوید که این آزارها در راستای تلاش‌های شبه‌نظامیان مورد حمایت ایران برای به دست گرفتن کنترل مناطق مرزی انجام شده است.

او به دیارنا گفت که گزارش‌های متعدد از اذیت و آزار تنها شامل بدوی‌ها و یا گله داران نمی‌شود، بلکه ساکنان روستاهای مرزی را نیز دربر می‌گیرد.

او گفت که این شبه‌نظامیان نقشی مخرب را ایفا می‌کنند و بر بار مسئولیت محوله بر دوش نیروهای امنیتی عراق، که می‌خواهند از ثبات آن مناطق اطمینان حاصل کنند، می‌افزایند.

طالب العیساوی، سیاستمدار عراقی، به دیارنا گفت که راهبرد ایران در عراق بر اساس بی‌ثباتی مداوم استوار است؛ «زیرا ثبات، واپسین بهانه‌های [ایران] برای مداخله در امور عراق را از بین برده و از تلاش آن برای تشکیل گروه‌های شبه‌نظامیان جلوگیری می‌کند.»

او گفت که ایران می‌خواهد کنترل منطقه مرزی بین عراق و سوریه را به دست بگیرد و تمرکز آن بر توسعه نفوذش در این مناطق از طریق شبه‌نظامیان بوده است.