یک تحقیق تازه که می گوید زنان افراط گرا دراروپا یا آنهایی که از مناطق عراق و سوریه بازمی گردند نباید به عنوان «عروس» بلکه به عنوان شبه نظامیانی درنظر گرفته شوند که قادر به ایفای نقشی فعالی در حمله های آینده هستند و این حقیقیتی است که مسئولان دراردوگاه الهول سوریه با آن توافق دارند.
دراین مطالعه، که درروز چهارشنبه (11 سپتامبر) در بروکسل بوسیله گروه غیرولتی گلوب سک مستقر در اسلواکی منتشر شد، اطلاعات مربوط به 326 تن از اسیران اروپایی، اخراج شده و یا کشته شده از سال 2015 بررسی شد.
دراین تحقیق یافت شد که زنان و دختران اقلیتی بسیار کوچک از باصطلاح «جنگجویان خارجی تروریست» بودند و بسیاری ازآنها هنوز یک تهدید جدی هستند.
دراین گزارش آمده است که از 43 زن مظنون دراین تحقیق، مواردی از «طراحان حمله ها، استخدام کننده های فعال جهادی زن، مبلغان و آنچیزی بود که می توان مسئول لجستیک ازآنها یاد کرد» که جنگجویان را پناه می دادند.
این گزارش به یک تلاش بوسیله یک هسته اززنان برای بمبگذاری در کلیسای نوتردام پاریس درسه سال پیش و تلاشهای اخیر بوسیله اعضای به زندان افتاده از زنان اروپایی داعش برای اجرای یک اقدام عمومی جمع آوری پول اشاره می کند.
در این گزارش آمده است: «روشن است که بیش از 40 تن از زنان شامل این مجموعه اطلاعاتی تنها عروس نبوده اند زیرا نقشی که در شبکه های تروریستی ایفا می کنند پیچیده ترودشوارتراست.»
«فقط همسر و مادر نیستند»
آزاد دودیکی مسئول هلال احمر کُرد به دیارنا گفت که برای مسئولان در اردوگاه الهول درشرق الحسکه روشن است که بسیاری از زنان داعش که درآنجا نگاه داری می شوند فقط زنان و مادران نیستند.
او گفت که کار آنها با داعش شامل وظیفه الحسبه («پلیس مذهبی») و گشتهای مسلحانه به انضمام فعالیتهای لجستیکی مانند استخدام اینترنتی بوده است.
او افزود که بسیاری از زنان هم با ملیت سوری و هم خارجی به پیروی از روش عقیدتی افراطی این گروه ادامه داده و تعالیم آن را در داخل اردوگاه به کار می گیرند.
او آنها را تا مرز مجرم بودن بی رحم توصیف کرد و به رفتار خشن آنان با زنانی اشاره کرد که سعی داشتند ازاصول سختگیرانه این گروه جدا شوند و به حمله هایشان به نگهبانان تعیین شده برای حفاظت ازآنها.
دودیکی گفت: «بخشی از اردوگاه الهول که زنان داعش را درخود جای داده است یکی از خطرناک ترین مکانهایی که می توان درآنجا بود» و اشاره کرد که افراطی ترین ساکنان زنانی هستند که پس از بیرون رانده شدن این گروه از الباغوز رسیدند.
او گفت که آنها گروه های الحسبه سازماندهی کردند که هرفردی را که ازآنان جدا شود مجازات می کنند و اشاره کرد که دست کم دو مورد ثبت شده از کشته شدند دختران وجود دارد به این دلیل که نقاب (روبنده) خودشان را برداشته بودند.
آنها همچنین مانع زنان دیگر برای معاینه های پزشکی به صورت انفرادی شدند و همراهان الحسبه را برای همه بیماران و انضباط آنها تعیین کردند.
او افزود که شماری از موارد ثبت شده وجود دارد که زنان داعش نگهبانان را به چاقو زده و درمیان سایر زنانی که همگی نقاب برچهره داشتند ناپدید شدند که شناسایی عاملان را دشوار می کند.
ارتباط میان جرم و افراط گرایی
درمطالعه گلوبسک ارتباط میان جرم و افراط گرایی بررسی شد و اشاره شده است که بسیاری از جنگجویان افراط گرا با سوابق ساده مجرمانه آغاز کرده و درپشت میله های زندان افراط گرا شدند.
دراین گزارش آمده است که یک سوم از موارد مطالعه شده جنگجویان خارجی بودند که در بازگشت به اروپا «اغلب نقش کارآفرینان جهادی یا هسته های جذاب و محبوب یا رهبران شبکه ها را ایفا می کنند.»
درزمان ارائه گزارش به مسئولان اتحادیه اروپا مرتبط به سیاستهای امنیتی گفته شد که اکثر کسانی که دراروپا به جرایم تروریستی محکوم شده بودند پس ازآزادی به ارتکاب جرم مشغول شدند.
تلاشهای دوری از افراط گرایی اکثرا ناموفق بوده است.
بات شرومان یک پژوهشگر امنیتی در دانشگاه لیدن در هلند که به نوشتن این گزارش کمک کرد گفت: «کارکنان آلمانی پس از سالها کار تنها می تواند دو نمونه از زندانیانی را بدهد که از افراط گرایی دورشدند. دراکثر موارد این تقریبا غیرممکن است.»
او اشاره کرد که مناظره درباره دورکردن از افراط گرایی هنوز داغ است اما «فکر نمی کنم که مفید باشد».
به جای آن، او و سایر کسانی که برروی این گزارش کار کرده اند گفتند که مسئولان زندانی بیشتر و بیشتر بر جدا کردن افراط گرایان متعهد از جمعیت عمومی زندانی ها برای جلوگیری از افراطی کردن سایرین مشغول هستند.