جنوب ادلب خط مقدم جبهه های جنگی است که لحظه به لحظه تغییر می کنند، مرزهای شمالی آن فضایی باز است که آواره های منطقه در آن اردو زده اند و مرکز آن یک جنگل شهری پرغوغا و ناآرام است.

حدود 3 میلیون نفر در منطقه ادلب روزگار می گذرانند که تحت کنترل گروه های شبه نظامی سوریه قرار دارد، این افراد از ماه آوریل تا به حال به شیوه های مختلف از حمله های حکومت سوریه به منطقه آسیب دیده اند.

شهر ارواح

زمانی که ندای اذان غروب در فضای شهر جنگ زده کفر نبل بلند می شود خیابان ها خالی از سکنه هستند و پرده خانه ها پایین کشیده شده اند.

محمد الشیخ فعال 28 ساله مقیم این منطقه می گوید «(شهر) شبیه بیابانی است که فقط با نور ماه روشن شده است. هیچ کس جرات نمی کند بیرون برود».

این فعال محلی اهل کفر نبل در گفتگو با خبرگزاری فرانسه می گوید کفر نبل که در حومه جنوبی ادلب قرار دارد، همیشه «شهر ارواح» نبود.

همین پنج ماه پیش بود که زمین فوتبال آن به هنگام برگزاری یک تورنمنت محلی مملو از صدها هوادار پرشور بود و صدای تشویق های بلند آن ها فضا را پر کرده بود.

اما از دو ماه گذشته و از زمانی که بمباران ها و حمله های هوایی بازارها، بیمارستان ها، چاه های آب، مدارس، نانوایی ها را هدف قرار داده اند، ساکنان شهر تا حد زیادی از حضور در فضای باز خودداری می کنند.

او افزود خشونت ها سبب شده است تا بیشتر 20 هزار ساکن کفر نبل فرار کنند و افرادی که در شهر مانده اند هم در سنگرها و خانه های خود اسیر شده اند.

الشیخ گفت که از ترس حمله های هوایی نیروهای حکومت سوریه به هنگام نماز دیگر مسجد نمی رود.

او هم همچون بیشتر ساکنان منطقه از خرید در بازارهای فضای باز اجتناب می کند چون معتقد است این بازارها نسبت به حمله ها آسیب پذیرتر هستند.

او گفت «به آدم هایی بدل شده ایم که در خانه خود زندانی هستیم. شهر یک زندان است، زندانی برای مردان آزاد».

ادلب در ماه سپتامبر و براساس توافق نامه بین روسیه و ترکیه منطقه غیرنظامی و بی طرف اعلام شد، اما از اوایل سال جاری و از زمانی که تحریرالشام، ائتلاف افراطی بیشتر بخش های استان را اشغال کرد، این شهر هدف بمباران فزاینده نیروهای حکومت سوریه و نیروهای روسیه، هم پیمان اسد قرار گرفته است.

در جستجوی بهشت امن

بنا به اعلام سازمان دیده بان حقوق بشر سوریه، خشونت هایی که از ماه آوریل تا به حال تشدید شده اند، بیش از 490 غیرنظامی کشته شده اند.

سازمان ملل متحد اعلام کرده است 330 هزار نفر بر اثر حمله های هوایی و بمباران های شدید آواره شده اند، امری که نگرانی های جدی نسبت به وقوع بدترین فاجعه انسانی در جنگ هشت ساله سوریه را پدید آورده است.

بیشه زارها و درخت های زیتون و دشت های گسترده سنگی شمال ادلب، منطقه ای در مرز سوریه با ترکیه به بهشت امن هزاران خانواده ای بدل شده است که از خشونت و بمباران ها فرار کرده اند.

عبدلمنعم الشمع 37 ساله به همراه همسر، 5 فرزند و پدر و مادرش زیر یک درخت روزگار می گذراند که با یک پوشش سقف برای آن درست کرده است.

خانواده الشمع ابتدا در ماه مه و سپس در ماه ژوئن از روستا فرار کردند و همسرش زیر یک درخت زیتون فرزند پنجمش را به دنیا آورد.

در حالی که منطقه از بمباران هوایی حکومت امن است، اما برای زندگی خانوادگی ایده آل نیست.

الشمع افزود «اینجا به جز درخت و زمین بکر هیچ چیزی وجود ندارد».

او بیشتر وقت خود را صرف جستجو برای آذوقه و غذا برای خانواده اش صرف می کند، هر روز حداقل 5 کیلومتر راه می رود تا کمک های اهدایی سازمان های غیردولتی و یا شوراهای محلی را برای خانواده اش جمع آوری کند.

زمانی که جستجو او برای غذا و آذوقه بی نتیجه می ماند، ناچار می شود به 18 دلاری که پس انداز کرده و تنها اندوخته زندگی اش است متوسل شود.

او در گفتگو با خبرگزاری فرانسه می گوید «همه چیز تغییر کرده است».

او گفت «من قبلا در یک خانه زندگی می کردم، کاشانه ای که امروز ویران شده است. زمانی که می خوابیدم، شکم فرزندانم سیر بود، اما الان به ندرت می توانم بخوابم و گرسنگی بیداد می کند».

«زندگی ادامه دارد»

شرایط در نزدیکی پایتخت استانی ادلب بسیار متفاوت است.

با وجود حمله های هوایی پراکنده در گوشه های بیرونی شهر ادلب که مقر اصلی تحریرالشام محسوب می شود، این گروه تا حد زیادی از حمله ها و بمباران های شدید در امان بوده است، حمله هایی که سبب شده اند ده ها هزار نفر از ساکنان منطقه به ترکیه، کشور همسایه پناه ببرند.

خیریه نینال یک معلم 22 ساله گفت که در شهر بینیش که کمتر از 10 کیلومتر از ادلب فاصله دارد «بازارها مملو از جمعیت هستند و مردم در رستوران ها و در خیابان ها در رفت و آمد هستند».

او گفت «طی هفته های اخیر هزاران آواره از خشونت ها فرار کرده و به پایتخت نزدیک تر شده اند و الان شهر شلوغ تر هم شده است.»

خانم نینال در گفتگو با خبرگزاری فرانسه می گوید «مردم خارج از کشور تصور می کند بمباران ها باعث می شود زندگی هم متوقف شود. بعضی اوقات زندگی روزمره مردم دچار وقفه می شود اما مردم به طور عجیبی به سرعت زندگی شان را از سرمی گیرند».

او خانه اش را مثال می زند که سال گذشته و فقط چند روز پیش از عید فطر هدف حمله هوایی قرار گرفت.

وی یادآوری کرد «با فرارسیدن عید به هر شرایطی که امکان داشت، جشن گرفتیم».

او گفت که حتی الان هم در شرایطی که حمله های هوایی به منطقه تشدید شده اند، مشغول برنامه ریزی جشن عروسی برادرش است که ماه آینده برگزار خواهد شد.

نینال تفت «زندگی ادامه دارد».

اما سایه سیاه ترس و وحشت از حمله های هوایی دولت همه جا را فرا گرفته است.

او گفت «ما سعی می کنیم عروسی را زودتر و پیش از رسیدن خشونت ها به منطقه محل اقامت من برگزار کنیم».