هنرمندان عراقی از بوم های نقاشی خود برای نشان دادن سالهای سخت موصل، زمانی که داعش کنترل را در دست داشت و موضوع های مربوط به تعالی و زندگی دوباره هر دو استفاده کرده اند.
از زمانی که نیروهای عراقی موصل را از داعش پس گفتند، داعشی که بین سالهای 2014 تا 2017 بر این شهر حکومتی خشن داشت، موصل شاهد سلسله ای از رویدادهای فرهنگی و بازگشت صحنه پر جنب و جوش هنر بوده است.
هنرمندان محلی که با دیارنا گفت و گو کردند گفتند که کار آنها گونه ای از مستند سازی هنری از جنایاتی است که داعش مرتکب شد و مقاومت و پایداری شهر.
هنرمند علی عبدالجبار به دیارنا گفت که 50 عدد از نقاشی هایش را که درد و رنج مردم زادگاهش را با استفاده از خطوط ترکیبی و خوشنویسی عربی به تصویر کشیده، در نمایشگاههای محلی گوناگون ارائه کرده است.
وی گفت که نقاشی هایش از نمادگرایی القاء گرفته و به موضوع های مربوط به وضعیت موصل پس از تحت کنترل گرفتن آن از سوی داعش و ویرانی های برجامانده از این گروه، می پردازد.
وی گفت که او و هنرمندان دیگر از طریق نقاشی هایشان می خواهند یک خاطره فرهنگی جدید برای شهرشان، خلق کنند.
وی گفت،« آنچه که رخ داد ترسناک و دردآور بود. تروریسم با هدف پاک کردن تمدنی که هزاران سال قدمت دارد، ساختمان ها و بناهای قدیمی را نابود کرد.»
وی گفت،« امروز، ما سعی می کنیم با استفاده از هنر این دوران تاریک و سیاه در تاریخ شهرمان را با تمام دردها و رنج هایش،روشن کنیم. نقاشی ها، رویدادهایی را که رخ دادند مستند می سازند تا نسل های آینده بتوانند آن را ببینند.»
علاوه بر ثبت این دوران از نابودی و ویرانی، عبدالجبار گفت که با این وجود، هنرش همچنین سربرآوردن شهرش را از خاکستر و مقاومت آن در راه بازسازی را به تصویر می کشد.
داستان هایی از دردورنج و امید
تازه ترین و بزرگترین نمایشگاه هنری از زمان آزادسازی شهر، «بازگشت به موصل، تنازع برای بقاء» در سالن پذیرایی سلطنتی موزه موصل در روز 29 ژانویه با شرکت 29 هنرمند، برگزارشد.
این موزه، که از سوی داعش چپاول و ویران شده بود، به تازگی بازگشایی شد.
شیلان نامق، یکی از هنرمندان شرکت کننده بود که در پی تهاجم داعش به شهر، وادار به ترک آن شده بود. او به دیارنا گفت که از قلم مویش به عنوان سلاحی برای ابراز خشم اش علیه جنایات این گروه افراط گرا استفاده کرده است.
وی گفت،« از زمانی که به منطقه کرد آواره شدم، سه نمایشگاه خصوصی برگزار کردم، و اکنون نزدیک به 100 نقاشی با موضوع های گوناگون درباره رخداد غم انگیزی که گریبان شهر ما را گرفت، دارم.»
او گفت،« در نقاشی ها، آنچه را که تروریست ها انجام دادند مستند کردم، مانند نابودی مساجد قدیمی و کلیساها، اشیاء عتیقه و موزه ها. نقاشی های من همچنین به موضوع درد و رنج مردم در حالی که وادار به فرار از موصل شده بودند، می پردازد.»
نامق گفت که نقاشی هایش،« همچنین آزادسازی شهر را به تصویر می کشد و شامل موضوع های مربوط به شادی بی نهایت عراقی ها از تمام فرقه ها و جناح ها در زمان پس از آزاد سازی موصل می شود.»
وی گفت که این نقاشی ها نشان می دهند که ،« مردم موصل چگونه کنار یکدیگر ایستادند و از نیروهای امنیتی و تلاش برای بازسازی شهرشان حمایت کردند.»
نامق گفت،« موصل مهد تاریخ، هنر و تمدن است. با برگزاری نمایشگاهها و رویدادهای هنری و بازسازی ساختمان های تاریخی و فرهنگی، این شهر نخستین گامهای خود را به سوی بازیافتن جلال و شکوه برمی دارد.»
مستند سازی دوران تاریک و سیاه در تاریخ موصل
خلف الحدیدی عضو شورای استان نینوا به دیارنا گفت که او در چندین نمایشگاه هنری که به تازگی در موصل برگزار شد از جمله برخی رویدادهایی که میزبان هنرمندان از سایر کشورهای عربی بود، شرکت کرده است.
وی گفت،« این هنرمندان نقاشی هایی را ارائه کردند که حامل پیام نکوهش و مخالفت با افراط گرایی بود.»
الحدیدی گفت،« داعش سعی کرد تا [افراط گرایی] را در شهر با دشمنی با هنر، میراث و بناهای تاریخی و تلاش در جهت تنزل ارزشهای تساهل و تسامح، همزیستی و پذیرش ایده های تازه، گسترش بدهد.»
وی گفت،« این نمایشگاهها و تمام فعالیتهای فرهنگی دیگری که به موضوع دوران سیاه داعش می پردازند دارای یک جنبه مستند هستند،» و اشاره کرد،« هر کار هنری مانند یک سابقه تاریخی است که با هنرمندی اقدامات وحشتناک داعش را محکوم می کند.»
الحدیدی گفت،« هنر آینه واقعیت است،» و اشاره کرد،«رخدادهایی که در موصل و شهرهای دیگر عراق رخ داد باید با هنر، نمایش و ادبیات به صورت مستند درآیند تا بتوانند در افکار نسل های آینده باقی بمانند.»
وی گفت که این امر به مانند،« لکه ای بر پیشانی تروریست ها است و نیز همبستگی اجتماعی و پیشرفت در کشور را ترغیب و تشویق می کند.»