اخبار عراق
تروریسم

کودکان آسیب دیده از خشونت داعش در عراق درمان می شوند

نوشته خالد الطائی

بچه هایی که والدین خودشان را به دلیل خشونتهای داعش از دست داده اند با اتوبوس از ارودگاهها به خانه برده می شوند. [عکس با کسب اجازه از وزارت مهاجرت و آواره شدگان عراق]

بچه هایی که والدین خودشان را به دلیل خشونتهای داعش از دست داده اند با اتوبوس از ارودگاهها به خانه برده می شوند. [عکس با کسب اجازه از وزارت مهاجرت و آواره شدگان عراق]

مسئولان به دیارنا گفتند که دولت عراق برای کاهش آثار روانی خشونت داعش بر بچه هایی که والدین خودشان را از دست دادند و یا شاهد جنایتهای این گروه بودند تلاش می کند.

عبیر جلبی رئیس سازمان رفاه زنان و کودکان از این وزارتخانه به دیارنا گفت: «خشونت برشمار زیادی از بچه ها در شهرهایی که بیشترین آسیب را از تروریسم دیده است اثرگذاشته است.»

او گفت که وزارت کار و امور اجتماعی هم اکنون مشغول تأمین خدمات بازپروری برای 80 کودک بین سنین 5 تا 16 سال در پناهگاههایی است که تحت مدیریت آن است.

بعضی از آنها اعضای اقلیت ایزدی هستند درحالی که هویت بسیاری ازآنها شناخته شده نیست درحالی که نیروهای عراقی آنها را درحال پیشروی به سوی موصل یه همراه خودشان می برند.

دراین عکس در ماه ژوئن 2015 بچه های ایزدی در یک اردگاه آواره شدگان درعراق از سازمانهای خیریه هدیه دریافت می کنند. [عکس با کسب اجازه از انجمن شنگال برای کمک به یتیمان]

دراین عکس در ماه ژوئن 2015 بچه های ایزدی در یک اردگاه آواره شدگان درعراق از سازمانهای خیریه هدیه دریافت می کنند. [عکس با کسب اجازه از انجمن شنگال برای کمک به یتیمان]

او گفت: «ما از طریق یک برنامه بازپروری روانی تلاش داریم تا به بچه هایی که بیشترین آسیب را دیده اند کمک کنیم.»

تصاویر دردناک

او گفت که بعضی از بچه ها به حمایتهای روانی واکنش نشان نداده اند، حتی پس از چندین ماه بازپروری و اشاره کرد که «علاقه ای به تعلق به گروه ندارند و ترجیح می دهند تا به جای همنشینی با دیگران تنها باشند.

او گفت: «این مسئولیت ما است که برای کمک به آنها بسیار تلاش کنیم زیرا آنچه که براین بچه ها گذشته است آسان نیست.»

او گفت که بعضی از بچه ها شاهد عینی کشته شدن والدینشان بوسیله داعش بوده اند.

او گفت: «این تصاویر دردناک را نمی توان از ذهنهایشان پاک کرد، که باعث می شود بحران افسردگی و ترس داشته باشند» و افزود که اینها «درذهن آنها و نحوه نگرش آنها به جهان اثری ناخوشایند برجا گذاشته است.»

این وزارتخانه به زودی پذیرای تا 1 هزار تن از بچه های بی پدر نیازمند درمان خواهد بود که مادرانشان با جنگجویان داعش ازدواج کرده و برای بازجویی بازداشت شده اند.

جلبی گفت که تلاش داریم تا مطمئن شویم امکان جای دادن و بازپروری این شمار زیاد از بچه ها را داریم و افزود که این وزارتخانه از دولت و سازمانهای اجتماعی مدنی خواهان حمایت شده است.

او افزود: «ما به منابع، برنامه ها و کارکنان آموزش دیده زیادی برای رسیدگی به انواع موارد مرتبط به خشونت نیاز داریم و باید خدمات خودمان را گسترش دهیم تا به بچه های بیشتری دسترسی پیدا کنیم.»

ترس مزمن

نها درویش که در دانشگاه بغداد روانشاسی تدریس می کند گفت: «وحشیگری داعش بیش از دیگران به بچه ها آسیب رسانده است.»

او به دیارنا گفت که اعمال این گروه ترس مزمن در میان بچه هایی ایجاد کرده است که در مناطق درگیر جنگ زندگی می کردند و همچنین باعث ایجاد مجموعه ای از بیماریهای روانی شده است.

درویش گفت که این بچه ها با حس درهم پیچیده واقعیت بزرگ می شوند و شاید درصورت عدم دریافت کمک برای جامعه تهدید باشند.

او گفت که درمان تنشهای پس از سانحه نیازمند برنامه هایی با مقیاس گسترده است که جزو تلاشهای بازسازی در مناطق آزاد شده باشد و اشاره کرد که ساخت یک جامعه سالم بخش مهمی از بازسازی است.

اسرا العبیدی کنشگری از موصل که برای سازمان متحد برای حقوق بشر، یک سازمان غیردولتی (ان جی او) کار می کند گفت که یک دوره بچگی سالم برای یک نسل سالم و بالغ بسیار مهم است.

او به دیارنا گفت: «همه ما، دولت و سازمانها، باید برای حل آثار تروریسم برکودکان همکاری کنیم.»

او گفت: «انجام این کار آسان نیست و نیازمند تلاشها و سالهای متمادی نظارت و درمان است که درخلال آن بچه های آسیب دیده تحت توانبخشی های روانپزشکی بوسیله کارشناسان قرارمی گیرند.»

رسیدگی به بچه های تجاوز با چالش همراه است

یک چالش دیگر برای دولت و جامعه عراق به سرنوشت بچه های به دنیا آمده براثر تجاوز یا ازدواجهای اجباری با عوامل داعش است.

لیلی البرزنجی، نماینده مجلس و کنشگر حقوق بشر از استان نینوا که از نزدیک با چنین بچه هایی کار می کند گفت: «این بچه ها بدون تبعیض در یتیمخانه ها و یا ارودگاه های پناهندگان تحت درمان قرارمی گیرند.»

او به دیارنا گفت که اما آنها «فاقد مهر مادری هستند زیرا مادرانشان آنها را رها کرده اند، چه از سراختیار یا به دلیل فشارهای اجتماعی».

البرزنجی ماجرای یک زن ایزدی را گفت که بچه اش را که -از یک جنگجوی داعش بود- رها کرد و او را در یتیمخانه گذاشت زیرا نمی توانست او را در جامعه محلی خودش پرورش دهد که به گفته این زن «جامعه نمی توانست او را بپذیرد».

هنوز هیچ آمار رسمی برای بچه های زیر چهارسال که براثر تجاوز و ازدواج با افراط گرایان به دنیا آمده اند وجود ندارد زیرا همه آنها در یتیمخانه ها زندگی نمی کنند.

نیروهای آزاد کننده همچنین بچه هایی را پذیرفته اند که والدینشان به داعش وابسته بودند و یا سایر بچه هایی که هویت آنها ناشناخته است.

البرزنجی گفت که همه آین بچه ها بدون برگه های شناسایی رسمی هستند که مانع دریافت حقوق کامل شهروندی بوسیله آنها می شود و درنتیجه باعث بیگانه شدن آنها از جامعه می شوند.

او گفت که این اثر بزرگی بر رشد و آینده آنها خواهد داشت.

البرزنجی خواهان تلاشهای مشترک بین دولت و سازمانهای جامعه مدنی برای ایجاد یک طرح جامع و درازمدت برای بازپروری روانی قربانیان تجاوز و رشد آگاهی اجتماعی درباره موقعیت آنان شد.

او گفت که این طرح همچنین باید بر کاهش فرایند پذیرفتن بچه های یتیم به عنوان فرزند، که کاهش پیچیدگی این روند تمرکز داشته باشد.

آیا این مقاله را می پسندید؟

0 نظر
شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها در ديارنا * به معنی فیلد ضروری است 1500 / 1500