در حالی که نیروهای عراقی باقیمانده جنگجویان داعش را در شهرستان مرزی القائم در استان انبار شکار می کنند، ساکنین این شهرستان برای بررسی خیابان های پر از آوار، با ترس و لرز از خانه هایشان بیرون می آیند.

آزاد سازی این شهرستان به سه سال «زندان در هوای آزاد» که توصیف ساکنین از سالهای حاکمیت داعش است، پایان داد.

قاسم دربی با خنده می گوید: «بالاخره ما می توانیم با آسودگی و بدون واهمه از حملات هوایی یا دستگیر شدن، بخوابیم.»

«ما دیگر از زندانی شدن یا هر چیز دیگری نمی ترسیم.»

نیروهای عراقی روز جمعه (3 نوامبر) القائم، یکی از آخرین استحکامات داعش در عراق را بازپس گرفتند.

در حالی که نیروهای عراقی در خیابانهای القائم مستقر می شوند، خیابان هایی که نه تنها در اثر خرابی های ناشی از جنگ بلکه در اثر طوفان، پوشیده از خاک هستند، دربی از زندگی تحت حاکمیت داعش سخن می گوید.

داعش در سال 2014، وارد این شهرستان بیابانی مهم که در چند کیلومتری مرز قرار دارد، شد و به سرعت حضور خود را محسوس کرد.

وی می گوید: «ما اجازه نداشتیم از تلفن استفاده کنیم، نمی توانستیم بخوابیم، و حق هیچ کاری را نداشتیم.»

«ما در زندانی با هوای آزاد زندگی می کردیم، جایی که فقط اجازه داشتیم راه برویم، هر چیز دیگری بر علیه ما استفاده می شد.»

روز یکشنبه، برای نخستین بار پس از گذشت سه سال، پرچم ملی عراق بار دیگر از سوی حیدر العبادی، نخست وزیر، در القائم برافراشته شد.

مسئولین عراقی اکنون درگیر نبرد با آخرین بسته های افراط گرایان در آخرین مواضع آنها در سراسر این شهرستان هستند.

در آن سوی مرز در سوریه، داعش زیر آتشِ نیروهای دموکراتیک سوری، ائتلافی از اعراب و کردها، و رژیم سوریه قرار دارد.

«ظلم و ستم و حقارت»

در پی تهاجم داعش در سال 2014، بیابان غربی عراق در استان انبار و مرز نفوذ پذیر آن، به مسیر قاچاق و تدارکات این گروه افراط گرا تبدیل شد.

عقیل موسی در حالی که بیرون از خانه اش در القائم ایستاده از «ظلم و ستم و حقارت» تحت حاکمیت داعش سخن می گوید.

او می گوید: «ما به هیچ چیز دسترسی نداشتیم، نه مدرسه، نه برق، نه آب. حتی نان هم نداشتیم.»

دبری می گوید که صبر و بردباری شمار کمی از ساکنین القائم از 50,000 نفری که پیش از تهاجم داعش در آنجا زندگی می کردند، نتیجه داد.

وی می گوید: «نیروهای امنیتی ما را آزاد کردند» و افزود که بیرون رفتن داعش به معنای بازگشت قریب الوقوع بستگانی است که از سلاخی داعش گریختند.

او می گوید: «ما ماهها و در برخی موارد، سالها است که آنها را ندیده ایم.»

«امروز، اگر خدا بخواهد، آنها برمی گردند و ما دوباره یکدیگر را می بینیم.»

کمی آن طرف تر، پایین جاده، گروه کوچکی از مردان، برخی با پرچم های سفید در دست، در بین اسکلت های سوختۀ خودروهای داعش که به عنوان بمب به کار رفته اند، به خیابان ها آمده اند.

بخشی از خیابان های دیگر هنوز با سنگرهای شنی که از سوی جنگجویان «خلافت» روی هم چیده شده اند، مسدود شده است و بولدوزرهای نیروهای عراقی در حال تخریب آنها هستند.

کودکان، علامت پیروزی را به نیروها و سربازان در حال گذر در خیابان ها نشان می دهند.

از زمانی که داعش نزدیک به یک سوم از خاک عراق را در سال 2014 تصرف کرد،نیروهای عراقی نزدیک به تمام آن را پس گرفته اند.

اکنون تنها شهرستان راوه در نزدیکی این منطقه که در امتداد رود فرات قرار دارد و منطقه بیابانی نزدیک آن، در دست داعش باقی مانده است.