بسیاری از خانواده ها به رغم خطرهای مرتبط به فرار از قسمتهای تحت کنترل داعش درانبار حس می کنند که این خطرها ارزش انجام آن را دارد.

ابو محمد، ساکن القائم که به دلیل نگرانی بابت ایمنی خودش از یک نام مستعار استفاده کرد، جزو کسانی است که گریز را انتخاب و به همراه همسر و برادرش از شهرزادگاهش فرارکرد.

ابومحمد گفت که درحدود اواخر ماه ژوئیه توانست پس از دو روز پیاده روی در زمینهای ناهموار، خانواده اش به نزدیک ترین مقر بازرسی ارتش عراق در شهرک الرطبه برساند.

او به دیارنا گفت که درمقابل پرداخت «300 دلار برای هرفرد»، از قاچاقچیان برای کمک به او در راهیابی مسیر از بیابان استفاده کرد.

او گفت: «این برای ماه گران بود زیرا کار نداریم اما توانستیم پول را تهیه کنیم و خودمان را به رغم خطرات نجات دهیم.»

او افزود: «زمانی که زندگی خودمان را به خطر می اندازیم، این نشانه روشن از جهنمی است که با تروریستها درآن هستیم. داعش به مردم [در القائم] ظلم می کند و اگر مردم به دستان اعضای این گروه کشته نشوند، به دلیل نبود غذا و دارو می میرند.»

هزاران تن از شهرکهای مرزی می گریزند

هزاران تن از ساکنان شهرکهای مرزی غرب انبار شامل القائم، عنه و راوه به دلیل ستم داعش که کنترل منطقه را دردست گرفته و ساکنان را محاصره کرده است، مجبور به گریز ازخانه هایشان شده اند.

عماد مشعل الدلیمی شهردار الرطبه گفت: «درسه ماه گذشته به رغم خطرو هزینه بالای مرتبط به گریز، درحدود 20,000 تن از ساکنان توانسته اند تا با کمک قاچاقچیان ازدست تروریستها فرارکنند.»

او به دیارنا گفت: «ما یک منطقه ویژه برای دریافت خانواده ها داریم که درآنجا کمکهای اولیه و غذا فراهم می شود. سپس آنها به ارودگاهی در غرب انبار انتقال می یابند تا سرپناه داشته باشند و ازآنها مراقبت شود.»

الدلیمی گفت که زمانی که این آواره شدگان داخلی (آی دی پی ها) به نیروهای امنیتی می رسند، وضعیت بدی دارند زیرا از خستگی مفرط و ترس رنج می کشند.

بسیاری ازآنها ماجراهای دردناکی درباره زندگی تحت حکمرانی داعش دارند که بگویند.

او گفت که بعضی از آنها زندانی شده، شلاق خورده و مایملک و خانه هایشان تاراج شده است. سایرین می گویند که درمناطق خودشان به دام افتاده و داعش مانع ترک آنها می شود حتی اگر دچار گرسنگی یا بیماری باشند.

الدلیمی گفت: «این وضعیت زندگی بسیاروحشتناک خانواده ها را به پذیرش خطر و سفر دشوار به سوی آزادی مجبور می کند زیرا پذیرش خطر برای آنها از ماندن در جهنم قابل تحمل تر است.»

عذال الفهداوی عضور شورای استانی انبار گفت: «زمانی که خانواده های گریخته به ایمنی می رسند به ما می گویند که نمی توانند باور کنند که موفق شده اند» و افزود: «مانند آن است که مجال دوباره ای برای زندگی یافته اند».

«دردل آنها هیچ ترحمی وجود ندارد»

الفهداوی گفت پیش از آن که این مردم بتوانند بگریزند «تحت کنترل کسانی بودند که هیج ترحمی دردل ندارند».

او گفت: «مردم فقط آب، خرما و نان خشک برای خوردن داشتند به تدریج درحال مرگ بودند» وافزود که بعضی ازکسانی که برای گریز تلاش کردند موفق نشدند «و افراط گرایان داعش آنها را با ترسناک ترین روشها اعدام کرد».

الفهداوی گفت که درحالی که نبرد برای بیرون راندن داعش از غرب انبار بسیار نزدیک است، پیش بینی می کند که عده بیشتری ازمردم از این منطقه بگریزند.

مسئولان محلی تخمین می زنند که داعش درحدود 60,000 غیرنظامی را دراین مناطق به دام انداخته است که پس از شکست این گروه در موصل به نوعی بهشت و آخرین سنگرگاه برای آن تبدیل شده است.

جاسم حنون کارشناس امنیتی درمورد جنگجویان داعش به دیارنا گفت: «دانستن شمار دقیق دشوار است زیرا مناطقی که تحت کنترل دارند به طور مستقیم به طرف بیابان و شهرهای سوریه باز است».

او گفت اما براساس برآوردها این رقم درحود 6,000 تن است که بعضی ازآنها پس از نبردها برای آزاد کردن صلاح الدین و نینوا دربیابان انبار پناه گرفته اند.

او گفت: «رنج غیرنظامیان به دام افتاده بسیار دردناک است زیرا این گروه با آنها با وحشیگری و خشونت بی اندازه رفتار می کند. کسانی که فریب خوردند اکنون به ماهیت واقعی تروریستها و ادعاهای آنان پی برده اند.»