رژیم سوریه به مدت دو سال است که شهرک مضایا را محاصره کرده و باعث شده است تا ساکنان آن از کمبود شدی مواد غذایی، دارو و مراقبتهای حیاتی پزشکی که بسیاری ازآنها نیازمند آن هستند رنج ببرند.

کارکنان پزشکی در مضایا به المشارق گفتند که بیش از 60 تن از مردم که اکثرآنها کودکان هستند براثر گرسنگی و سوءتغذیه در دو سال گذشته مرده اند.

امینه یوسف الشماع اهل مضایا به المشارق گفت: «برای دو سال است که تحت محاصره کامل زندگی کرده ایم و به دلیل نبود مرگ [هنوز زنده ایم].»

او گفت: «اجازه ورود مواد خوراکی به مضایا داده نمی شود؛ فقط برنج و بلغور می خوریم زیرا بهای سبزیجات، میوه و گوشت به شکل دیوانه کننده ای گران است.»

یک روز درحدود یکماه پیش، نسرین دختر 22 ساله امینه درحال خوردن نهار دردشدید در شکم حس کرد. پس ازبدترشدن درد، خانواده اش او را به بیمارستان میدانی بردند جایی که بررسی های آزمایشگاهی نشان داد که ازسوءتغذیه و کمبود کلسیم رنج می برد.

کمبود دارو و خدمات پزشکی مورد دسترس دراین شهرک محاصره شده وضعیت او را بدترکرد و اوضاع به سرعت وخیم شد. او به فلج مبتلا شد و قدرت بینایی، شنوایی و گفتار را ازدست داد.

نسرین یکی از 18 مورد تخلیه فوری درروز 19 اوت ، از مضایا بود که بوسیله سازمان صلیب سرخ تحت نظارت سازمان ملل متحد انجام شد.

امینه گفت که دخترم اکنون به تنهایی دریک تخت دریکی از بیمارستهای دمشق خوابید است و افزود که دکترها با تلفن به او اطلاع دادند که بهبود نسرین دشوار خواهد بود.

امین گفت: «اگر تحت محاصره نبودیم، همه دارو و درمان موجود بود و نسرین می توانست از دختر 6 ساله اش ریماس نگهداری کند. اما اکنون دربین مرگ و زندگی دست و پا می زند.»

وضعیت وخیم

محمد درویش یک دانشجوی دندانپزشکی و مدیرکل موقت پزشکی بیمارستان میدانی در مضایا وضعیت را بسیار وخیم توصیف کرد.

او گفت که 40,000 تن از مردم ساکن این شهرک محاصره شده فاقد ملزومات اساسی زندگی هستند درحالی که بهای مواد مغذی خوراکی بالا است که به گسترش بیماریهای واگیردارو فراگیر و مرگ چندین تن درهرماه منجر شده است.

او به المشارق گفت: «مردم مضایا به اسکلتهای متحرکی تبدیل شده اند که به دلیل کمبود شدید ویتامین، مواد معدنی و پروتوئین دربدنشان، بی هدف درخیابانها راه می روند.»

او گفت: «بیش از 500 بیمار داریم که از کمبود کلیسیم رنج می برند ازجمله 75 کودک درسنین رشد دندان و آغاز مرحله راه رفتن. به آنها جایگزین های دارویی می دهیم اما اینها کافی نیست.»

درویش که نتوانست سال آخر تحصیلات خودش را به دلیل محاصره تکمیل کند به همراه دو دانشجوی پزشکی دیگر هم که نتوانسته اند مدرک تحصیلی خودشان را در دندانپزکشی و دامپزشکی دریافت کنند بیمارستان میدانی را اداره می کند.

او گفت: «خودمان را مشغول تأمین حداقل میزان مراقبتهای درمانی یافته ایم» و افزود که بیماران درمضایا نیازمند پزشکان واقعی و متخصص هستند. «به دلیل نبود این پزشکان ما از طریق رسانه های اجتماعی با متخصصان برای درمان مواردی که درمان آن برای ما دشوار است ارتباط برقرارمی کنیم.»

درویش گفت: «محاصره که تحت آن هستیم غیرانسانی و برای هروجدانی غیرقابل پذیرش است. شهروندان این [شهرک] ازهمه چیزمحروم هستند.»

او گفت: «چرا بچه ها به دلیل گرسنگی و نبود دارو به مرگ محکوم هستند؟»

او گفت: «دیگر نمی توانم مرگ کودکان را تحمل کنم» و تازه ترین موردی را از مرگ یک کودک، شش ساعت پس از تولد به یاد آورد که دلیل آن نبود یک دستگاه پرورش کودکان زودرس و دارو برای او بود.

سخت گیری حزب الله

احمد عبدالوهاب بهیار که 24 سال دارد گفت که وضعیت در مضایا به دلیل سخت گیریهای حزب الله «بسیار فاجعه بار» است.

او به المشارق گفت: «ما به عنوان بهیار به دلیل کمبود شدید تجهیزات با دشواریهای بسیار زیادی درکمک به زخمی ها، محرومان و کسانی داریم که مشکلات بهداشتی دارند.»

عبدالوهاب، بنیانگذار شبکه کمک رسانی سوریه و السراج برای توسعه و مراقبتهای درمانی گفت که سعی کرد تا نسریم الشماع را درمان کند اما از عدم افاقه داروهای موجود «مأیوس» شد.

او گفت: «تنها کاری که می توانستیم انجام دهیم تزریق یک دوز از داروی کورتیزون به مدت چهار بار در روز به نسرین بود با این آگاهی که این مقدار [به شکل عادی] یکبار درشش ماه تزریق می شود.»

او گفت پس از آن که بخش از انتقال موفقیت آمیز 18 مورد فوری پزشکی به خارج از مضایا بود «درتلاش هستیم که توجه را با سایر مواردی جلب کنیم که نیازمند انتقال به بیمارستانهایی هستند که درمان درآنجا امکانپذیراست.»

او گفت: «کارنجات ما با بزرگی فاجعه ای که با آن رو به رو هستیم تطبیق ندارد. مردم هرلحظه درخطر مرگ هستند.»

او گفت: «با این وجود، مردم مضایا مقاومت می کنند. این حقیقت دارد که گرسنه هستیم و بهای مواد خوراکی مغذی دیوانه وار بالا است اما قامتمان راست است.»