یک کنش گر محلی به دیارنا گفت که مناطق تحت کنترل تحریرالشام در شمال سوریه برای غیرنظامیان ناامن شده برای اینکه بی قانونی حکم فرما است و بدون اینکه برخوردی با آن صورت بگیرد همچنان ادامه دارد.

کنش گر هیسم الادلبی گفت که ائتلاف افراط گرایان برای پیشگیری از شمار فزاینده آدم ربایی ها، دزدی ها و کشتارها دخالت نکرده و حتی با دستگیری روزانه مخالفین، به ادامه این وضع دامن زده است.

او به دیارنا گفت،« غیرنظامیان در مناطق تحت کنترل تحریرالشام در ادلب، مناطق روستایی حلب و حماء از بی قانونی در مناطق شان خسته شده اند و ائتلاف افراط گرایان را به خاطر ناتوانی در اجرای نظم و قانون مقصر می دانند.»

وی گفت که کنش گران محلی جرائم و جنایاتی را که تنها در ماه مارس رخ داده بود، شمردند.

این جرائم شامل کشتن هفت تن از شهروندان درجریان سرقت بود از جمله این شهروندان تاجران، سالمندان و دو برادر بودند که مقدار زیادی پول از یک خیریه به خاطر کمک به وضعیت مالی و سلامتی خود گرفته بودند.

الادلبی گفت که یگان های امنیتی تحریرالشام هیچ اقدامی برای پیشگیری از این جنایات نکرده اند، و در عوض هیچ جا اثری از آنها دیده نمی شود.

وی گفت که تنها حضور امنیتی مشهود در منطقه، یگان های تحریرالشام در رهگیری مخالفین این گروه است و اشاره کرد که پست های بازرسی هم به گونه ای مشابه بر هدف گیری مخالفین تمرکز کرده اند.

بازداشت کنش گران مخالف

الادلبی گفت که ائتلاف افراط گرایان به طور ویژه بر هدف گیری کنش گران تمرکز کرده است به ویژه کسانی که جزو نخستین گروه از انقلابیون بودند و نفوذ قابل توجه و مستقیمی در بین مردم دارند.

وی گفت که این چهره ها به خاطر مخالفت شان با سیاست ها و تصمیم های تحریرالشام شناخته شده هستند و شامل حسن الناصر ابوعبدالله یکی از نخستین انقلابیون است که اهل شهرستان جرجناز در مناطق روستایی حلب است.

ائتلاف افراط گرایان به تازگی جرجناز را در محاصره گرفته و به آن هجوم بردند.

این چهره ها همچنین شامل رحمو العابدین، رهبر جبهه آزادی بخش سوریه و پسرش بلال از شهر معارت النعمان و نیز یک جوان از شهر سرمدا به نام محمد وقاص، می باشند.

الادلبی گفت که یکی دیگر از برخوردهای تحکم آمیز تحریرالشام با مردم محلی، توقیف یک دستگاه آمبولانس است که درمناطق روستایی حلب خدمت رسانی می کرد و متعلق به سازمانی بود که از سوی شهروندان حمایت مالی می شود.

وی گفت که این کار به بهانه آنکه آمبولانس نزد تحریرالشام به ثبت نرسیده بود انجام شد و اشاره کرد که این حرکت موجب محروم شدن ساکنین محلی از خدمات اضصراری بود که آمبولانس ارائه می کرد.