اخبار عراق
حقوق بشر

تلاش زنان عراقی برای پایان دادن به ختنه زنان در این کشور

نوشته خبرگزاری فرانسه

زنان کرد عراقی در حال تماشای جشن نوروز از بالای بام یک خانه در شهرستان آکرا در روز 20 مارس. [صفین حامد/ خبرگزاری فرانسه]

زنان کرد عراقی در حال تماشای جشن نوروز از بالای بام یک خانه در شهرستان آکرا در روز 20 مارس. [صفین حامد/ خبرگزاری فرانسه]

برخلاف آسمان سیاه و بارش باران بر روی روستایی در منطقه کردی عراق، یکی از زنان این روستا در بیرون از خانه ای که دو دختر در معرض خطر ختنه شدن قرار داشتند، از تسلیم شدن خودداری کرد.

رسول کردستان، یک کنش گر کرد عراقی است که با سازمان غیرانتفاعی وادی که برای ریشه کنی ختنه زنان جهاد به راه انداخته، کار می کند، او فریاد زد،« می دانم که خانه هستی! فقط می خواهم با تو حرف بزنم.»

ختنه زنان، که طی آن آلت تناسلی دختر یا زن بریده یا برداشته می شود، روزگاری یک امر بسیار شایع در منطقه کردی بود، اما کارزار وادی آن را به تدریج ضعیف تر و ناکارآمد تر کرده است.

رسول، 35 ساله که در دوران جوانی عضو تناسلی او قطع شده، تلاش می کند تا ختنه زنان در روستای شربتی صغیره در شرق اربیل را ریشه کن کند.

او 25 بار از این منطقه دیدار کرده و نظرات امام منطقه در مورد مفهوم ختنه زنان که در اسلام اجباری است را به چالش کشیده و به ماماها در مورد بیماری های عفونی و روحی ناشی از ختنه هشدار داده است.

آن روز صبح، او با استفاده از مناره مسجد، روستاییان را به بحث درباره سلامت و بهداشت فراخواند. هنگامی که هشت زن وارد مسجد شدند، او با صبر و بردباری خطرات ناشی از ختنه زنان را توضیح داد.

در پایان، یک زن لاغراندام به رسول نزدیک شد و گفت که همسایه اش قصد دارد که دو دختر خردسالش را ختنه کند.

رسول با شنیدن این مسئله پا در راه گل آلود منتهی به خانه مزبور گذاشت و نخست در زد، سپس آشفته وار خواستار ورود به خانه شد.

اما در همچنان به روی او بسته ماند.

رسول در حالی که با اکراه از خانه دور می شد، گفت «ما داریم اعتقادات مردم را تغییر میدهیم. به همین دلیل این کار بسیار سخت است.»

«تنها یک کودک است»

به نظر می رسد که ختنه زنان، دهها سال است که در منطقه کردی عراق که معمولا مشهور به داشتن مواضع پیشرو در مورد حقوق زنان است، اجرا شده است.

قربانیان معمولا بین چهار تا پنج سال دارند، اما سالها دچار اثرات ناشی از ختنه یعنی خونریزی، کاهش حساسیت، وقوع پارگی در دوران کودکی و افسردگی می شوند.

انجام این کار می تواند مرگ آور باشد، و برخی از دختران از خونریزی یا عفونت فوت کرده اند.

در پی سال ها کارزار، مسئولین کرد، ختنه زنان را به موجب قانون خشونت خانگی سال 2011 ممنوع کرده و کسانی که چنین کاری را مرتکب شوند به سه سال زندان و نزدیک به 80،000 دلار جریمه نقدی مجازات می کند.

موارد انجام این کار از آن زمان به طور ثابت کاهش یافته است.

در سال 2014، در بررسی انجام شده از سوی صندوق کودکان سازمان ملل (یونیسف)، مشخص شد که 58.5 درصد از زنان در منطقه کردی ختنه شده اند.

در بررسی امسال صندوق کودکان سازمان ملل این نرخ کاهش یافته: 37.5 درصد از زنان بین 15 تا 49 سال در منطقه کردی، ختنه شده اند.

این شمار در مقایسه با کمتر از 1 درصد در سراسر مناطق دیگر عراق است که هیچ قانونی در مورد ختنه زنان ندارند.

شکریه، 61 ساله در مورد بیش از 50 سال پیش، روزی که مادرش او را ختنه کرد گفت، «او عضو مرا قطع کرد، من درد کشیدم و گریه کردم.»

« من فقط یک کودک بودم. چطور می توانستم از دست مادرم عصبانی باشم؟»

شش خواهر شکریه، که جوان ترین آنها 26 ساله است نیز همه ختنه شده اند. اما با کارزارهای بسیاری که بر علیه ختنه زنان راه اندازی شده، آنها از انجام این کار در مورد دخترانشان خودداری کرده اند.

سالها پیش، زینب 38 ساله به بستگان زن خود اجازه داد تا بزرگترین دخترش که در آن زمان سه ساله بود را ختنه کنند.

او با ناراحتی به خاطر می آورد، «من آنقدر ترسیده بودم که دور ماندم و پس از آنکه آنها او را ختنه کردند، دخترم را شستشو دادم.»

در پی شرکت در نشست های وادی، او دو دختر دیگرش را در برابر ختنه شدن محافظت کرد.

« در آن زمان ( آنرا) پذیرفتم، اما اکنون نمی پذیرم. بله، از انجام این کار متأسف هستم. اما اکنون چکار می توانم بکنم؟»

«زنان بر علیه زنان»

رسول گفت که مبارزه با شکلی از خشونت جنسی که خود زنان آنرا اجرا می کردند، سخت بود.

او گفت،« مردان و زنان جوان با اینکه ختنه زنان باید متوقف شود، موافق هستند. اما پس از آنکه ما روستا را ترک می کنیم، زنان سالمند تر با آنها حرف می زنند و به آنها می گویند مراقب باشید، آن سازمان غیرانتفاعی می خواهد مشکلات ایجاد کند.»

در بررسی به عمل آمده از سوی یونیسف در سال 2014 مشخص شد که 75 درصد از زنان، مادران خود را به عنوان کسانی که بیشترین حمایت را از ختنه زنان می کنند، می بینند.

رسول گفت،« من به این زن ها می گویم: این خشونتی است که شما با دستان خود آن را مرتکب می شوید، زنان علیه زنان.»

چنین نزدیکی همچنین موجب شده تا قربانیان ختنه زنان کمتر به دنبال دستیابی به عدالت بروند.

پروین حسن که ریاست واحد مبارزه با ختنه زنان در دولت منطقه کردی را به عهده دارد، گفت،« قانون سال 2011 مورد استفاده قرار نمی گیرد برای اینکه دختران، شکایتی را علیه مادران یا پدران خود طرح نمی کنند.»

حسن که خود نزدیک بوده دچار این خشونت بشود ولی آن را از سر گذرانده گفت که مادرش در پی تغییر عقیده ای که در آخرین دقایق رخ داد، او را از زیر دست ماما بیرون کشیده است.

وی گفت، «من از سال 1991 بر روی مسائل زنان کار می کردم، اما این کار برایم بسیار دردناک است. به همین دلیل است که من وعده داده ام که آنرا به طور کامل ریشه کن کنم.»

او گفت که مسئولین کرد در سال آینده از راهبرد جدید برای تقویت قانون سال 2011 و برگزاری کارزارهای آگاهی رسانی بیشتر، پرده برداری می کنند.

و سازمان ملل در مقام ایفای نقش خود، انتظار دارد که می تواند در سال 2019 بهتر با ختنه زنان مبارزه کند که بخشی از آن به دلیل کاهش تهدید ناشی از «دولت اسلامی» (داعش) است.

ایوانا چاپکاکوا، کارشناس خشونت جنسی در سازمان یونیسف گفت، پس از پیدایش داعش در سال 2014، سازمان های گوناگون سازمان ملل برای رسیدگی به امور خانواده های آواره وعملیات رزمی به تقلا افتادند.

وی گفت،« اکنون که وضعیت حاد اضطراری برطرف شده، می توانیم دوباره گروههای خود را گردآوری کرده و فشار نهایی را برای تبدیل ختنه زنان به پدیده ای که در همه جای عراق متعلق به تاریخ بوده، وارد کنیم.»

آیا این مقاله را می پسندید؟

1 نظر
شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها در ديارنا * به معنی فیلد ضروری است 1500 / 1500

آیا قانونی در عراق وجود دارد که عاملان ختنه زنان را مجرم تشخیص دهد؟ خواهش می کنم پاسخ دهید.

پاسخ دهید