ده ها هزار سوری تبار مقیم مناطقی که نیروهای حکومت در طی سال جاری بازپس گرفته اند، به این دلیل عدم توانایی فعالیت آژانس های امدادی که سال های طولانی در این شهرها کمک توزیع می کردند، به شدت از کمبود کمک های امدادی محروم شده اند.

از زمانی که کنترل برخی مناطق از کنترل جناح های مخالف به دست رژیم افتاده است، گروه های امداد بین المللی ناچار شده اند توزیع کمک ها و خدمات بهداشتی و پزشکی، غذایی و محافظتی خود را متوقف کنند چون برای فعالیت مجوز دولتی ندارند.

این مسئله سبب شده است که مردم غیرنظامی مقیم منطقه غوطه شرقی در حومه دمشق و بخش های حومه استان حمص بدون دسترسی به حمایت های کلیدی و حیاتی که روزگاری به آن ها متکی بودند، آسیب پذیر شوند.

جوئل بسول، سخنگوی آژانس اینترنشنال کِر گفت «توقف توزیع کمک های بشردوستانه به طور کلی بر ده ها هزار نفر تاثیر گذاشته است. این سازمان در گذشته به مناطق تحت کنترل جناح های مخالف دولت کمک های امدادی ارسال می کرد.»

زمانی که ما فعالیت خود را متوقف می کنند، متعاقباً به این معناست که شرکای ما هم فعالیت خود را متوقف کرده اند و در یک منطقه فرضی دیگر هیچ ظرفیت کمک بشردوستانه ای وجود ندارد.

بنا به اعلام سازمان ملل متحد، 13 میلیون نفر در سراسر سوریه به دلیل پیامدهای جنگی که بیش از هفت سال طول کشیده است هنوز به کمک های بشردوستانه نیاز دارند.

در ابتدا توزیع کمک های امدادی به یک مسئله سیاسی بدل شد و روند ارسال کمک های با دو عملیات جداگانه انجام شد.

یک عملیات مستقر در دمشق بود که سازمان ملل متحد و آژانس های دیگر فقط با مجوز رژیم کمک تامین می کردند.

در همین ضمن، سازمان های غیردولتی مستقر در ترکیه و یا اردن هم با طراحی یک سیستم موازی به مردم غیرنظامی در مناطق تحت کنترل جناح های مخالف دولت کمک می کردند.

این رژیم امسال با کسب چندین مورد پیروزی نظامی موفق شد کنترل این مناطق را بار دیگر به دست بگیرد و آژانس های بین المللی را ناچار کرد از این مناطق خارج شوند.

درمانگاه ها تعطیل شده اند

محمد الزعابی، جوان 29 ساله اهل المسیفره در جنوب سوریه گفت «کمک هایی که قبلاً آژانس های بین المللی به جنوب ارسال می کردند به طور کامل متوقف شده اند».

وی گفت «هم اکنون آرد، تجهیزات و وسائل پزشکی وجود ندارد و بعد از تعطیلی مراکز پزشکی و درمانگاه های میدانی به طور کلی بیمارستان ها تعطیل شده اند.

بنا به اعلام سازمان ملل متحد، 66 کامیون حامل کمک های امدادی ماه ژوئن از اردن وارد منطقه جنوب شدند اما از ماه ژوییه و از زمانی که نیروهای حکومت کنترل این مناطق را به دست گرفت، هیچ کمکی به این مناطق ارسال نشده است.

مردم ساکن جنوب سوریه از تعطیلی بیمارستان ها و فقدان دارو و آرد خبر داده اند.

آنها گفتند که پزشکان ها و امدادگرهای سوری تبار از منطقه متواری شده اند چون به دلیل فعالیت در مناطق تحت کنترل جناح های مخالف تحت تعقیب قرار داشتند و یا درخواست کسب مجوز برای از سرگیری کار امدادی در این مناطق از جانب نیروهای حکومت رد شده است.

کمیته نجات بین الملل (ای آر سی)، مرسی کورپس و کودکان را نجات دهید همه خبر توقف همه برنامه های امدادی خود را تایید کردند.

لورین برامول، مدیر کشوری کمیته نجات بین الملل گفت «در طی مراحل مختلف جنگ چون کنترل مناطق به نیروهای دولت منتقل شده است، کمیته نجات بین الملل ارائه کمک های امدادی پشتیبانی در آن مناطق را متوقف کرده است».

کمیته نجات بین الملل سال گذشته به 300 هزار نفر در جنوب سوریه کمک کرد و در غوطه شرقی 6 درمانگاه تاسیس کرده بود.

این رژیم در ماه آوریل غوطه را بازپس گرفت بعد از حمله ای که به کشته شدن 1700 غیرنظامی منتهی شد.

دسترسی «محدود»

ساکنان تلبیسه، شهری در حمص که حکومت در ماه مه تسخیر کرد، گفتند که دارو و غذا وجود خارجی ندارد و در صورتی که پیدا شوند، مردم توان خرید آن ها را نخواهند داشت.

سامی 20 ساله گفت «پیش از ورود حکومت به تلبیسه، یک بیمارستان و سه مرکز پزشکی وجود داشت اما هم اکنون همه آن ها تعطیل شده اند چون برای فعالیت باید از وزارتخانه ها مجوز بگیرند».

مناطقی که بار دیگر تحت کنترل رژیم (اسد) قرار گرفته اند می توانند به خدمات دولتی دسترسی داشته باشند و از «هلال احمر سوریه» که نهاد اصلی ارائه کمک های امدادی است، کمک دریافت کنند.

اما ساکنان این مناطق می گویند بیمارستان های دولتی اغلب خیلی دور هستند و کمک های امدادی هلال احمر با کمک هایی که از سازمان های غیردولتی بین المللی دریافت می کردند، قابل مقایسه نیست.

برخی می گویند از وحشت اقدامات تلافی جویانه و انتقال نهادهای حکومتی از سال ها زندگی در مناطق تحت کنترل نیروهای مخالف از رویارویی با خدمات حکومتی هراس دارند.

سازمان ملل متحد در ماه اوت اعلام کرد «دسترسی بشردوستانه به مناطقی که شاهد تغییر کنترل بوده اند کماکان با محدودیت های بسیاری روبرو هستند».

«این امر مانع واکنش به هنگام به نیازهای انسانی می شود که عمدتاً به دلیل فشار و دشواری زندگی در حصر برای یک مدت طولانی به امری حیاتی و بسیار شدید بدل شده اند.

سازمان های غیردولتی بین المللی هنوز در سوریه در مناطق تحت کنترل نیروهای کرد در شمال شرق و در ادلب فعالیت می کنند، این مناطق آخرین سنگر مهم مخالفان در شمال شرقی است.

و بعضی ها هم شاید سعی کنند که برای فعالیت در دمشق از دولت مجوز بگیرند.

آرنود قومین، مدیر کشوری آژانس مرسی کُرپز ضمن اشاره بر این واقعیت که وسعت و دامنه عملیات مرزی را به آسانی نمی توان جایگزین شیوه های دیگر توزیع کمک کرد، می گوید این سازمان برای دریافت مجوز درخواست داده است.