فعالان سوریه در گفتگو با دیارنا هشدار می دهد در بحبوحه تشدید بمباران و همزمان با فرار هزاران تن از ساکنان مناطق حومه جنوب ادلب به مناطق امن بخش های شمالی استان یک فاجعه انسانی در حال وقوع است.

فعالان تاکید کرده اند حکومت سوریه و جناح های هم پیمان آن بمباران و حمله های هوایی به این منطقه را تشدید کرده اند و موفق شده اند تا به سمت قلمروهای تحت کنترل جناح های مخالف دولت پیشروی کنند.

هیسم الادلبی فعال رسانه ای ادلب است که برای حفظ امنیت خود از اسم مستعار استفاده می کند. الادلبی گفت که گلوله باران شدید روستاهای جنوب ادلب و شرق حماء سبب شده است جمعیت محلی و افرادی که در اردوگاه های آوارگان اقامت گزیده بودند به مناطق امن فرار کنند.

او در گفتگو با دیارنا تاکید کرد ساکنان تعداد زیادی از روستاها از وحشت پیشروی حکومت و یا از ترس حمله های هوایی و یا گلوله باران از منطقه فرار کرده اند.

در طی حمله های هوایی روز سه شنبه (2 ژانویه) به استان ادلب حداقل 7 غیرنظامی کشته شدند که پنج کودک بین آن ها بود.

درگیری تقریباً یک هفته پیش تشدید شد و حکومت (سوریه) از عزم خود برای پیشروی به سمت ادلب خبر داد.

تعداد زیادی از ساکنان شهرهای منطقه سنجار و شهرهای معرشورین، جرجناز، السکیات، المشیرفه الشمالیه، تل اغر، تل مرق، وادی شحرور، الناصریه و تل عماره و شهر های دیگر به طور دسته جمعی قرار کرده اند.

بنا به ارزیابی الادلبی، تا به حال حداقل 8 هزار خانواده فرار کرده اند و این تعداد هر روز به طور قابل توجهی افزایش پیدا می کند.

وی گفت: «تعدادی از این خانواده ها در مناطق خشک و خالی از سکنه و دشت های خالی شهر ادلب و در زمین های شمالی و جنوبی آن و در فضای باز روزگار می گذرانند».

الادلبی گقت: «سازمان های بشردوستانه محلی به دلیل تعداد بسیار زیاد افرادی که در داخل کشور آواره شده اند و نیز کمبود وقت موفق نشده اند که به این افراد کمک کنند».

تعداد زیادی از مردم در فضای باز در سرمای شدید روزگار می گذرانند

وی گفت بعد از حمله هواپیماهای جنگی حکومت سوریه به مناطق امنی همچون معرات النعمان و مناطق اطراف آن، سراقب، مونت شحشبو و مونت الزاویه که مردم به آن ها رسیده بودند، تعداد زیادی از غیرنظامیان مجبور شده اند بار دیگر از منطقه ای به منطقه دیگر کوچ کنند.

او افزود ساکنان منطقه با امکانات بسیار محدود خود سعی می کنند به خانواده های آواره مقیم این مناطق کمک کنند.

الادلبی گفت: «ده ها خانواده در ساختمان های متروکه و خالی، مرغداری ها و کارخانه های رها شده مستقر شده اند».

وی گفت گاهی به اجبار 5 خانواده در چادرهایی که ویژه آواره ها برپا شده اند، روزگار می گذرانند و بعضی از گروه ها به خودی خود شبیه اردوگاه های جدید شده اند و اردوگاهی که در نزدیکی وادی عبید برپا شده است یکی از این اردوگاه ها است که اردوگاه الفرج نام گرفته است.

الادلبی گفت که بعضی از افرادی که در داخل کشور آواره شده بودند در منطقه اطمه در نزدیکی مرز ترکیه و سوریه رسیده اند و مسئولان امور اجرایی اردوگاه در منطقه مراقبت و محافظت آن ها را به عهده گرفته اند.

وی افزود اما اکثریت قریب به اتفاق این آواره ها در فضای باز و بدون سرپناه مانده اند و به تجهیزاتی همچون چادر، تشک، پتوهای پشمی، وسائل گرمازا و سوخت نیاز دارند.

او افزود بسته های امداد از جمله دیگر ملزومات حیاتی هستند که جمعیت آواره به آن نیاز دارند چون بیشتر افراد با عجله فرار کرده اند و هیچ مواد غذایی و یا وسائل شخصی ابتدایی مورد نیاز را به همراه نیاورده اند.