به گفته یک کنش گر و یکی از ساکنین اردوگاه به دیارنا، اردوگاه غیررسمی پناهندگان سوری الرکبان، که در زمین های بایر و منطقه ممنوعه مرزی بین سوریه و اردن قرار دارد، با کمبود شدید مواد غذایی و آب آشامیدنی روبرو است.

آنها گفتند که این امر به دلیل قطع تمام راههای تدارکاتی و قاچاق که این اردوگاه را تغذیه می کردند به دلیل پیشروی نیروهای رژیم سوریه و شبه نظامیان مورد حمایت ایران به سوی این منطقه و همچنین «دولت اسلامی» (داعش) می باشد.

یکی از امدادرسانان به نام طارق النعیمی هشدار داد که این بحران روز به روز بدتر می شود و گفت: «الرکبان با کمبود شدید اقلام غذایی روبرو است و خطر تبدیل شدن این بحران به یک قحطی واقعی وجود دارد.»

نبرد مداومی در این منطقه بیابانی پیرامون اردوگاه جایی که نیروهای رژیم سوریه و شبه نظامیان وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران (آی آر جی سی)، نیروهایی همچون حزب الله لبنان و تیپ فاطمیون که شامل اتباع افغان می شود، کنترل برخی از مناطق را به دست گرفته اند، جریان دارد.

وی گفت که در نتیجه این پیشروی، مسیرهایی که تدارکات را برای اردوگاه تأمین می کردند قطع شده اند و الرکبان و مناطق پیرامون آن که تحت کنترل ارتش آزاد سوریه قرار دارند، تقریباً به طور کامل محاصره شده است.

او گفت که در عین حال، داعش مناطق بیشتری در منطقه بادیه در نزدیکی استان حمص را تحت کنترل گرفته و اوضاع را وخیم تر کرده است.

«پیامدهای فاجعه آمیز»

مواد غذایی پیش از این از طریق مناطق روستایی استان السویداء، مناطق روستایی دمشق و شهر المیادین در استان دیر الزور به این اردوگاه وارد می شد.

النعیمی گفت که اما تمام گذرگاهها به این مناطق و از آنها اکنون قطع شده اند.

وی گفت: «اگر اوضاع در اردوگاه به همین منوال ادامه پیدا کند، پیامدهای فاجعه باری خواهد داشت» و به نبود سازمان های امدادی بین المللی و منطقه ای اشاره کرد و اینکه شمار زیادی از کودکان و سالمندان نیازمند تغذیه هستند.

وی گفت که بحران همچنان بدتر می شود، و دهها خانواده از اردوگاه های حدلات و رویشد که چند روز پیش زیر آتش گلوله قرار گرفتند، به این اردوگاه وارد شده اند.

باسم العقیدات، 40 ساله ساکن الرکبان که در میانه سال 2016 از منطقه پالمیرا وارد این اردوگاه شد به دیارنا گفت که اوضاع در اردوگاه سخت تر از پیش شده است.

وی گفت که علاوه بر بحران آب آشامیدنی که مدت زیادی است ادامه دارد، نیازهای اساسی و اولیه مانند شیرخشک و شیر برای کودکان در این اردوگاه وجود ندارد، و علاوه بر آن روغن، شکر، آرد و سایر غلات و حبوبات نیز به شدت کمیاب هستند.

او گفت: «بعضی از دلالان بازار سیاه این مواد غذایی اساسی را می فروشند اما قیمت های آنها بسیار گران است، شکر و آرد به قیمت هر کیلو 1,200 پوند سوری (2.32 دلار) و یک لیتر روغن به قیمت 3,000 پوند (5.82 دلار) به فروش می رسند.»

وی گفت: «این قیمت ها فراتر از قدرت خرید ساکنین اردوگاه هستند و تنها چند پناهجوی پولدار می توانند از عهده خرید آنها برآیند.»

العقیدات گفت که برخی از ساکنین اردوگاه توانستند این اردوگاه را ترک و از طریق گذرگاههای قاچاق فرار کنند.

وی گفت که اما با نزدیک تر شدن نبرد به این منطقه و شدید تر شدن آن و به طور کامل بسته شدن گذرگاهها، انجام چنین کاری در حال حاضر «دیوانگی» خواهد بود.

وی گفت که کسانی که اقدام به فرار از منطقه بکنند ممکن است زیر آتش نیروهای رژیم سوریه یا شبه نظامیان مورد حمایت ایران یا اینکه در معرض تیراندازی داعش قرار گرفته یا روی مین بروند.