اخبار عراق
تروریسم

گیرافتادن ساکنین دیرالزور در جنگ بین دو طرف

نوشتۀ ولید ابوالخیر در قاهره

بسیاری از ساکنین دیرالزور این شهر را به مقصد اردوگاه الهول در شمال شرقی استان الحسکه ترک کردند. [عکس با کسب اجازه از محمد العبدالله]

بسیاری از ساکنین دیرالزور این شهر را به مقصد اردوگاه الهول در شمال شرقی استان الحسکه ترک کردند. [عکس با کسب اجازه از محمد العبدالله]

در حالی که شبه نظامیان «دولت اسلامی عراق و شام» (داعش) در محله های مسکونی در بین مردم پنهان شده اند و رژیم سوریه حملات هوایی خود را شدت بخشیده است، زندگی برای ساکنین بخش شرقی شهر دیرالزور به طور فزاینده ای مشکل شده است.

در حالی که کنترل شهر بین طرفهای درگیر جنگ تقسیم شده است، بسیاری از ساکنین گریز به مناطق امن تر در بخش های روستایی استان الحسکه به ویژه اردوگاه الهول در نزدیکی روستای رجم الصلیبی را برگزیده اند.

به گفته شاهدان و ساکنین به دیارنا، آنها در حال گریز در معرض گلوله باران، تک تیراندازان و مین های زمینی کاشته شده از سوی داعش قرار گرفتند، و طعمه قاچاقچیانی شدند که صدها دلار می گیرند تا آنها را به مناطق امن تر برسانند.

قاچاق به بیرون از شهر

مصطفی العانی، ساکن دیر الزور، آموزگار مدرسه متوسطه، گفت از آنجایی که در کارت شناسایی او، محل تولدش الحسکه درج شده، توانسته همراه خانواده به آنجا بگریزد.

وی گفت که این سفر نزدیک به یک هفته در کاروان یک قاچاقچی در «جاده ای بسیار خطرناک» به درازا کشیده، و افزود که کاروان آنها از پست های بازرسی داعش در نقاط گوناگون مسیر، پنهان شده است.

وی گفت: «برای پرهیز از دستگیری، تک تیراندازان و مین های زمینی که داعش برای ترساندن فراریان کارگذاشته بود، استفاده از قاچاقچیان بسیار ضروری بود،» و افزود که 1,500 دلار به قاچاقچیان پرداخته تا او، همسر و دو پسرش را به منطقه امن برسانند.

العانی گفت که کار قاچاقچیان هنگامی که از مناطق خطرناک رد می شوند، تمام می شود و پس از آن فراریان به راه خود به سوی نیروهای کرد در الحسکه ادامه می دهند.

هنگامی که فراریان به نیروهای کرد می رسند، به منظور بررسی های امنیتی که شامل بررسی کارتهای شناسایی و گذرنامه ها است، در یک اردوگاه امنیتی در روستای رجم الصلیبی اسکان داده می شوند.

اهالی الحسکه می توانند نزد بستگانشان در شهر بروند، در حالی که سایرین به اردوگاه الهول منتقل می شوند، مگر آنکه کسی را داشته باشند که آنها را سرپرستی کند، که در این صورت مجاز هستند تا در الحسکه یا یکی از روستاهای نزدیک آن پناهجو شوند.

اوضاع وخیم در دیرالزور

العانی گفت: «آنچه که بیش از همه مرا متقاعد کرد تا از دیرالزور بگریزم، اوضاع رو به زوال امنیت است.»

وی افزود: «این گروه بسیاری از بخشهای شهر را مدت بیش از دو سال است که در کنترل داشته اند، و در این مدت ساکنین را به اشکال گوناگون مورد آزار و اذیت قرار دادند طوری که زندگی آنها به جهنم تبدیل شد و به تازگی حتی اوضاع بدتر هم شده است.»

العانی گفت که علاوه بر مشکلاتی که از بابت داعش متوجه آنها است، ساکنین دیرالزور همچنین از سوی رژیم که محله های تحت کنترل داعش را گلوله باران می کند، مورد تهاجم و خشونت قرار می گیرند.

وی گفت که در سراسر شهر «به عنوان بخشی که تحت اشغال داعش قرار دارد و بخش دیگری که تحت کنترل رژیم می باشد، وضعیت سختی حاکم است، و اوضاع را بسیار وخیم می کند که گریزی هم از آن وجود ندارد.»

وی افزود که داعش تمام خانه هایی را که ساکنین شهر ترک کرده و به سوی مناطق امن تر گریخته اند، تصرف کرده و از آنها به عنوان سنگرهای رزمندگان خود استفاده می کند.

وی گفت: «شرایط برای کسانی که در بخش شرقی شهر که تحت کنترل داعش قرار دارد، مانده اند مشکل است، و بیکاری و فقر گسترده شده و تمام سازمان های بشردوست عملیات خود را به خاطر اقداماتی که داعش علیه آنها اتخاذ کرده و به خاطر وضع امنیت، متوقف کرده اند.»

آوارگان داخلی

ریفان حسین، مسئول روابط عمومی الهول به دیارنا گفت: «شمار آوارگان داخلی در اردوگاه الهول اکنون به بیش از 17,000 نفر می رسد که از سوریه و عراق هر دو هستند.»

وی گفت که شمار آوارگان سوری که از زمان آغاز امسال وارد شده اند به نزدیک به 1,000 نفر یا بیش از 260 خانواده رسیده که اغلب آنها از شهردیرالزور گریخته اند، در حالی که بقیه از الرقه آمده اند.

کار نظارت این اردوگاه را حکومت خودگردان در شمال سوریه با هماهنگی با کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و شماری از سازمانهای بشردوست محلی و بین المللی به عهده دارد.

حسین گفت: «اوضاع این اردوگاه را برخلاف شمار زیاد آوارگان داخلی می توان خوب توصیف کرد، برای آنها غذا و مراقبت اولیه پزشکی فراهم می شود و موارد بحرانی برای درمان به شهر الحسکه منتقل می شوند.»

حسین گفت که تدابیر امنیتی سخت گیرانه برای کنترل مبادی ورودی و خروجی اردوگاههای آوارگان داخلی « در اصل برای محافظت از آوارگان و پیشگیری از بهره برداری داعش از اوضاع آوارگان داخلی برای نفوذ به مناطق دیگر» به اجرا درآمده اند.

وی گفت که در حالی که آوارگان بیشتری از مناطق پرتنش مانند موصل و دیرالزور وارد می شوند، ترتیباتی اتخاذ شده که تا آنجایی که ممکن است شمار بیشتری از آنها اسکان داده شوند.

«مرگ در کمین شهر»

محمد فواز، اهل دیرالزور و ساکن اردوگاه الهول گفت: «آنچه که منجر به گریز من از دیرالزور شد شرایط بد زندگی بود که از زمان کنترل داعش بر بخش بزرگی از شهر و پیرامون آن، حاکم شد.»

فواز به دیارنا گفت که همسر او، پسر نوزاد و پدرش چند ماه پیش دیرالزور را به مقصد ترکیه ترک کردند و گفت که او نیز پس از تکمیل مراحل ضروری سعی خواهد کرد به آنها بپیوندند.

او گفت که به این دلیل مانده تا از کالاهایی که در فروشگاه مصالح ساختمانی اش داشته و لوازم خانه، منزل و خودرویش محافظت کند، اما در نهایت وادار شده آنچه را که می توانست بفروشد « تا از جهنم فرار بگریزد».

وی گفت: «مرگ هر روز در کمین ساکنین بخش شرقی شهر است و هر کسی که بتواند آنجا را ترک کند از مرگ گریخته است.»

وی گفت: «اوضاع شهر از زمانی که گروه [ داعش] حاکمیت آنرا به دست گرفت و مقرراتش را تحمیل کرد، بسیار مصیبت بار بوده،» از جمله این مقررات تحمیل مقررات سخت گیرانه برای پوشش، ممنوعیت اختلاط زن و مرد و ممنوعیت ترک منزل از سوی زنان به تنهایی می باشد.

فواز گفت که داعش استفاده از آنتن های ماهواره ای و تماشای شبکه های ماهواره ای را ممنوع و آنرا شامل مجازت قطع دست کرد، و همچنین موسیقی، عکاسی و استعمال دخانیات را ممنوع کرد. خلاصه آنکه، زندگی بیشتر شبیه زندگی در یک زندان بزرگ بود.

وی افزود، زمانی که رزمندگان داعش از بخشهایی از عراق و سوریه، به ویژه الرقه گریخته و به دیرالزور وارد شدند، اوضاع بدتر شد.

وی گفت که اوضاع با درگرفتن جنگ بین داعش و رژیم بدتر شد و رزمندگان داعش در تمام مناطق گسترده شده اند و بسیاری از مواضع آنها در محله های مسکونی قرار دارد.

وی گفت که این کار باعث شده تمام خانه ها به اهداف بالقوه تبدیل شوند.

آیا این مقاله را می پسندید؟

0 نظر
شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها در ديارنا * به معنی فیلد ضروری است 1500 / 1500